12/17/2014

Χριστούγεννα ξανά


Δεν είναι ποτέ ίδια. Κάτι λιγότερο και κάτι περισσότερο θα κάνουν τη διαφορά. Λίγο πριν τη νέα χρονιά πολλές οι υποσχέσεις. Ξέρουμε από τώρα τι θα τηρήσουμε και τι θα αθετήσουμε αλλά είναι όμορφα όταν δίνουμε τα χέρια. 

Με τους έντονους ρυθμούς της καθημερινότητας δύσκολα ξεχνιόμαστε. Ακόμα και με καλή παρέα, είναι τόσες οι αναφορές στα μικρά ή μεγάλα προβλήματα του καθενός που η βραδιά ξοδεύεται, τουλάχιστον με χιούμορ, στις ανησυχίες για το μέλλον. Άνθρωποι με διαφορετικές διαδρομές μοιραζόμαστε παρόμοιους προβληματισμούς για τα ίδια ζητήματα. 

Χριστούγεννα ξανά. Μισός κουραμπιές στο πιατάκι, πολύχρωμα περιτυλίγματα αφημένα στο χαλί μαζί με τριμμένο καρυδάκι που έχει πέσει απ΄ τα μελομακάρονα. Ευχές, πολλές ευχές μπλέκονται στα καλώδια των τηλεφώνων, στα απέναντι πεζοδρόμια, μέσα κι έξω από τις φορτωμένες με λαμπάκια βιτρίνες.  

Εν μέσω γερών δόσεων ζάχαρης άχνης, αποπνιχτικής αιθαλομίχλης που θυμίζει Τσικνοπέμπτη και του μισοξεφούσκωτου Αϊ Βασίλη που σκαρφαλώνει το μπαλκόνι, εύχομαι υγεία πάνω απ’ όλα. 


Καλές Γιορτές !





7/26/2014

Καλοκαιρινό





Ζεστά χρώματα να ντύνουν τους  ξύλινους τοίχους και τα σκισμένα καθίσματα. Καθαρτήριο. 

Να αγκυροβολείς όπου σου αρέσει και τα τοπία στα κάδρα να φλυαρούν. Με το φως κοντά στην δύση και μια πινελιά, γλυκά να αστοχείς.

Να φτιάχνεις κύκλους στο νερό, με ένα κομμάτι από θολό γυαλί. 
Nα αρπάζεις ένα κιτρινισμένο βιβλίο και να γράφεις εσύ τις σελίδες που πρωτοξεφύλλισες.


 - Μα πόσες ψυχές θες, να τις κάνεις τι;
 - Να τις μάθω ν’ αγαπούν και να περιδιαβαίνουν.









5/31/2014

Χρώμα




Oι σημασίες που δίνουμε στα ασήμαντα συνθέτουν ακόμα μία πραγματικότητα 
κι αυτή η σκέψη του ανέμελου είναι που προς στιγμήν σε ξεγελά.

Λιτή και άυλη σαν τη θαλασσινή αύρα το μεσημέρι. 
Αν η ευτυχία ήταν χρώμα θα είχε αποχρώσεις λιλά.