10/29/2010

Δύσκολοι καιροί για ψηφοφόρους


Aναρωτιέμαι με τι κριτήριο θα ψηφίσουν οι πολίτες όταν οι συλλογισμοί των περισσότερων δηλώσεων είτε απογοητεύουν είτε εξοργίζουν κυρίως γιατί δεν είναι επαγωγικοί και αυτό δημιουργεί μια συγκεχυμένη εικόνα που παρεμποδίσει εντέχνως την περαιτέρω διερεύνηση όλων αυτών των επιχειρημάτων που ακούμε ή διαβάζουμε αυτές τις μέρες. Προσωπικά δεν αντιλαμβάνομαι καμιά διαμάχη ιδεολογικού επιπέδου παρά μια τυφλή προπαγάνδα και μια αδυσώπητη χλεύη.

Σήμερα που οι οικονομικές και πολιτικές εξελίξεις περιπλέκουν τις καταστάσεις και ταυτόχρονα καθιστούν επιτακτικές τις ανάγκες για επίλυση όλων των προβλημάτων, ναι η κοινωνία μας θα έπρεπε να είναι σε θέση να μεριμνά για τον ασθενέστερο, αλλά από την άλλη μεριά, έχει πράξει, αν μη τι άλλο το ηθικό του χρέος όλα αυτά τα χρόνια, ο καθένας από εμάς; Δεν ξέρω πόσοι θεωρούσαν και θεωρούν ότι οι εκλογικές αναμετρήσεις έχουν λίγη σημασία τελικά γιατί το πολιτικό σύστημα είναι σαθρό και γιατί όλοι ίδιοι είναι. Βλέπω όμως ότι οι αρχηγοί κομμάτων, που πάσχιζαν να δώσουν στις αυτοδιοικητικές εκλογές την μορφή δημοψηφίσματος και να καλλιεργήσουν τον φόβο για το αύριο, τώρα επιρρίπτουν με μαεστρία αυτή την ευθύνη στην αναμενόμενη ανταπόκριση της κυβέρνησης που σήκωσε αναγκαστικά το γάντι και με αυτόν τον τρόπο μας έχουν εγκλωβίσει σε μια ακόμα πιο δύσκολη αναζήτηση ενός μάλλον ανέφικτου συνδυασμού, χαρισμάτων,  χρωμάτων, ιδεολογιών, αποτελεσματικότητας, εμπειριών και ηχηρών μηνυμάτων, στο πρόσωπο ενός και μόνο καλού κι άξιου υποψηφίου.

Πάνω απ' όλα όμως βλέπω ως πολίτης αυτής της χώρας ότι βρισκόμαστε σε μια μεταβατική εποχή κάτω από το βάρος της οποίας καλούμαστε να διαμορφώσουμε μια νέα κοινωνία και μια νέα "μοίρα". Η κοινωνία φυσικά και δεν μπορεί να αναγεννηθεί  από τις στάχτες της, ούτε και είναι μια εικονική πραγματικότητα, είναι ένας ζωντανός οργανισμός που απαρτίζεται από ανθρώπους που διασταυρώνονται και καλούνται να λύνουν πολλά από τα προβλήματά μας σε καθημερινή βάση. Κατά τη γνώμη μου σίγουρα είναι πολλοί οι ικανοί υποψήφιοι αλλά αμφιβάλλω για το αν μπορώ να εμπιστευτώ την επίλυση αυτών των προβλημάτων, πόσο μάλλον τη συμβολή σε μια γενικότερη σταθερότητα, σε ανθρώπους  που φανατικά και συστηματικά καταπολεμούν οποιαδήποτε προσπάθεια αναμόρφωσης ενός κοινωνικού ιστού που κατά γενική ομολογία νοσεί από την εκτεταμένη διαφθορά και τις χρόνιες παθογένειες.




10/25/2010

Good as new



"… Ι woke up on Friday, and because the universe is expanding, it took me longer than usual to find my robe. This made me late leaving for work, and because the concept of up and down is relative, the elevator I got into went to the roof where it was very difficult to hail a taxi. Please keep in mind that a man on a rocket ship approaching the speed of light would have seemed on time for work - or perhaps even a little early and certainly better dressed …"


Απόσπασμα : Mere Anarchy - Woody Allen
Φωτογραφία : Alchemy - Giuseppe Pasquali



10/17/2010

Όχι στα άκρα


 
Εν μέσω μιας ακατάσχετης μπουρδολογίας και ακραίων φαινομένων, καιρικών και μη, σας εύχομαι καλή εβδομάδα. Ο ψυχικός "βιασμός" στον οποίο αρκετοί συμπολίτες μας υπόκεινται καθημερινά δεν είναι δείγμα καλλιεργημένου και δημοκρατικού λαού. Η μετατόπιση της ανθρώπινης αξιοπρέπειας σε έναν αγώνα μιας υποτιθέμενης ψυχοσωτήριας διάσωσης με κάθε μέσο, θεμιτό ή αθέμιτο, δεν διασφαλίζει την έξοδο από την κρίση. Όχι δεν είμαστε υποχρεωμένοι υπό τις υποδείξεις περί γενικής "ανυπακοής" να επιλέξουμε πρόσωπα, τα οποία ίσως υπό άλλες συνθήκες δεν θα πληρούσαν καμία προϋπόθεση να έχουν οποιοδήποτε πολιτικό αξίωμα, μόνο και μόνο για να δείξουμε την δυσαρέσκειά μας για το σημερινό οικονομικό αδιέξοδο. Ναι η προσπάθεια είναι συλλογική αλλά ο καθένας βλέπει τον κόσμο με το παρελθόν και το μέλλον του και κανένα από τα δύο δεν είναι δυνατόν να αποποιηθούμε για να ικανοποιήσουμε τους δρομοδείχτες αρχηγών κομμάτων που είτε είναι συνυπεύθυνοι για αυτό το χάος είτε κρύβουν την ανικανότητά τους να διαχειριστούν τη διαφθορά και την ηθική απαξίωση πίσω από τις κραυγές και τους θεατρινισμούς για τυφλή εναντίωση σε όλους και σε όλα.




10/13/2010

Αναμφισβήτητες κατακτήσεις



Οι εικόνες όπως και οι λέξεις έχουν τις δικές τους αποχρώσεις, θετικές ή αρνητικές. Για ποιον όμως; Δεν είναι ίδιες για όλους. Τι χρώματα βλέπετε εσείς που δεν τα βλέπω εγώ και τι παραλλαγές έχει το δικό μου φάσμα που δεν γίνονται αντιληπτές από το δικό σας. Δίνονται εξηγήσεις, με απόλυτη ακρίβεια, για τα πάντα, ακόμα και για φαινόμενα ανεξήγητα. Τι επίδραση έχει η τύχη στις εξηγήσεις, έστω και στις προσωρινά μειονεκτικές; Ποιος το ξέρει; Χτυπά και φεύγει, την έχετε δει ποτέ; Οι διαβαθμίσεις όμως μένουν, μέσα στα μάτια μεταλλάσσονται. Πολύπλοκα όργανα τα μάτια και τι γλυκό άγχος να διορθωθούν οι χρονοδιαστρεβλώσεις που όλο τους διαφεύγουν και τι αποθέωση όταν τα καταφέρνουμε. Ένα ξεφλούδισμα είναι το ταξίδι. Μια αλήθεια με εσωτερική σημασία, μια υπέροχη κατάκτηση που παλεύει να ισορροπήσει ανάμεσα σε ανθρώπους, την τύχη και τη στιγμή που δεν πιάνεται.


Φωτογραφία: Hussein Gurses 



 

10/06/2010

H διακριτική οντότητα της άμβλυνσης




Τα έχετε βρει με τον εαυτό σας; Δεν έχετε άλλους φόβους να καταπολεμήσετε; Κακώς! Εσείς θα ζείτε ένα δράμα. Η κοινωνία μας δεν σας χρειάζεται αν οι συνειρμικοί σας νευρώνες δεν λειτουργούν σωστά. Φροντίστε αμέσως για την επαναλειτουργία τους. Προσπαθήστε καθημερινά, μέχρι τελικής πτώσεως αν χρειαστεί, να επινοείτε συγκεκριμένους συνδυασμούς περιβαλλοντικών εισροών μέχρι να δημιουργήσετε μαύρες κι άραχνες εγκεφαλικές αναπαραστάσεις. Πως είπατε; Δεν τα καταφέρνετε; Μα.. τότε.. η μόνη σας ελπίδα είναι να αφήσετε τους άλλους να το πράξουν για σας. Αν κοιτάξετε γύρω σας θα βρείτε πολλούς καλοθελητές. Μην είστε τόσο εγωιστές. Διάσημες κλινικές, νευροεπιστημονικές αλλά και γλωσσολογικές μελέτες έχουν αποδείξει ότι η επαναληπτική μεσολάβηση τέτοιου είδους μπορεί να σας οδηγήσει στα ανώτερα επίπεδα διεκπεραίωσης χιλιάδων φυσικών συμβάντων εντός του εγκεφάλου σας ή ακόμα καλύτερα, στο κάψιμό του. Ο εγκέφαλος όπως όλοι γνωρίζουμε είναι ένα μηχανικό σύστημα που μεταβιβάζει αμφίδρομα πληροφορίες και οδηγίες από το υπόλοιπο σώμα στην ψυχή και τούμπαλιν. Τι κάθεστε λοιπόν; Δώστε του να καταλάβει. Αλλάξτε του τα φώτα! Γίνετε χρήσιμοι, επανενταχτείτε. Όλοι στον αγώνα για μια κοινωνία με οξεία συμπτωματολογία γνωστών ή άγνωστων σχιζοσυναισθηματικών ψυχώσεων.