Δεν είχαμε αλλάξει την ώρα στα ρολόγια μας . Έδειχναν 20:35, την ώρα Ελλάδος. Εκείνη την στιγμή πετούσαμε πάνω από την Καμπούλ. Βλέπαμε αμυδρά τις χιονισμένες βουνοκορφές από τα θολά παραθυράκια του αεροπλάνου.
Το νούμερο της πτήσης μας ήταν ΤG 0941, πετούσαμε στα 37.000 πόδια με ταχύτητα 595 μίλια την ώρα και η θερμοκρασία έξω από το αεροπλάνο, ήταν – 67!
Το βραδινό ήταν αρκετά νόστιμο για τροφοδοσία αεροπλάνου. Αμέσως μετά μια όμορφη αεροσυνοδός μας έφερε λουλούδια και μια σαμπάνια. Εξεπλάγην! Κάποιο λάθος θα είχε γίνει.
Χωρίς να ασχοληθώ περαιτέρω, απόλαυσα το δώρο αλλά ως γνωστόν το αλκοόλ σε τέτοιο ύψος δεν είναι και ότι καλύτερο… Τουλάχιστον, οι πιθανότητες επιβίωσης σε περίπτωση ατυχήματος φάνταζαν πια ένα ξεκαρδιστικά αστείο θέμα για συζήτηση.
Τελικά, μετά από αρκετές ώρες αποβιβαστήκαμε. Τότε μου λύθηκε και η απορία της ειδικής περιποίησης. Το αγαπητό μου έτερον ήμισυ ομολόγησε μετά από πολύ πίεση, ότι είχε ειδοποιήσει με κάποιο τρόπο το πλήρωμα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου