Ένας Κόσμος που Φεύγει

"Το Μοιραίο Λάθος"

Παληά Αθήνα
χιλιοτραγουδισμένη!

Ένα λάθος ανεπανόρθωτο,

σ' έσβυσε απ' το βασίλειο

των υπαρκτών ιδανικών,

των λουσμένων, με το αθάνατο φως

του Αττικού μεγαλείου.

Ήσουνα,

φωτεινό ορόσημο στην ιστορία των αιώνων.

Δημιούργημα των αγωνιστών του '21,

που με το αίμα τους,

πότισαν τα θεμέλιά σου,

σε οικοδόμησαν

σε στιγμές ασύγκριτης ευαισθησίας.

Δημιούργημα ανεπανάληπτο,

σκλαβωμένων ιδεολόγων,

που με φλογισμένα μάτια,

απ' τον πόθο της λευτεριάς,

σε οραματίζονταν,

όταν ο κατακτητής σε ήθελε,

ένα λασπωμένο χωράφι,

μ' αγκάθια κι αγριόχορτα.

Εκείνα τα Ελληνόπουλα,
έπλαθαν ευτυχίας όνειρα,

για ονειρεμένες πολιτείες,

με μαρμάρινα παλάτια,

με σκαλισμένες μετώπες,

και μπαλκόνια λουλουδιασμένα,

με μαρμαρόστηθες καλλονές

στην πρόσοψη

να καλωσορίζουν τους τροβαδούρους

σε τραγούδια λευτεριάς

και ευτυχίας.

Ο Κλεάνθης, ο Βούλγαρης,

ο Βαλιάνος κ' άλλοι

γνωστοί κ' ανώνυμοι καλλιτέχνες, ιδεολόγοι,

ξεκίνησαν με χέρια γυμνά,

και με θέληση ατσαλένια,

για να κτίσουν ανεπανάληπτα.

Όμως πάντα ένα μοιραίο λάθος,

κάποιου ειδικού,

φέρνει το κρύο λεπίδι,

κοντά στο νήμα της ζωής μας.

Αιώνιο το παράπονο του αδικημένου.

Αιώνιο το δράμα του λάθους.

Της ζωγράφου - ποιήτριας

Φανής Ρουμελιώτη - Μαργαρίτη

από το βιβλίο της "Ένας Κόσμος που φεύγει,

Τα Αρχοντικά της Αθήνας"

Έκδοση 1973

1η εικόνα : "Οδός Αθηνάς" στο http://www.athensguide.com/

2η, "Begegnung auf dem Balkon" του Roderich Rabenfel στο www.flickr.com/photos