"... Το όνομα Σελήνη ετυμολογείται από το σέλας (φως). Η Σελήνη στην Ελληνική Μυθολογία είναι κόρη του Υπερίωνα και της Θείας και αδελφή της Hούς (Αυγής), και του Ηλίου, ο οποίος τη φωτίζει αιώνια λόγω της αδελφότητάς τους. Απεικονίζεται συνήθως ως θηλυκή μορφή με μία ημισέληνο ως στέμμα και έφιππη ή οδηγώντας άρμα με φτερωτούς ίππους. Άλλοτε οι περιγραφές την θέλουν να οδηγεί μια αγέλη βοών και το ημισεληνιακό της στέμμα συσχετισμένο με τα κέρατα του ταύρου. Διασχίζει κυκλοτερώς τον ουρανό όμοια με τον αδελφό της, πάνω σε άρμα που σέρνουν δύο ημίονοι, ίπποι ή ταύροι, κατά το ένα μέρος τους λευκοί και κατά το άλλο μαύροι, αλληγορία του ότι μόνο η μία πλευρά της σεληνιακής επιφάνειας φωτίζεται από το ηλιακό φως.
Σύμφωνα με διάφορες τοπικές παραδόσεις, έσμιξε με τον Αέρα με τον οποίο και γέννησε μία μόνο θυγατέρα, τη Δρόσο, με τον Θεό Δία (σύμφωνα με την αττική παράδοση) από τον οποίο γέννησε την Πανδία (εκ του παν-δίος, δηλ. πανθειοτάτη), με τον Θεό Πάνα (σύμφωνα με την αρκαδική λατρεία της επί του Λυκαίου όρους), με τον θνητό Ενδυμίωνα με τον οποίο γέννησε 50 κόρες, όσοι και οι σεληνιακοί μήνες της κάθε Ολυμπιάδας ..."
To απόσπασμα είναι από το Βικιπαίδεια
Μουσική: O Mio babbino caro - Monserrat Caballe
13 σχόλια:
Ούτε και εγώ ξέρω πόσες φορές άκουσα το Ο Mio Babbino Caro... μαγεία όπως και η σελήνη..
Οι ιστορίες από την Ελληνική Μυθολογία με γοητεύουν πάντα! Ωραία ιδέα εν όψη της Αυγουστιάτικης πανσελήνου, αν γνωρίζω καλά, νομίζω αύριο.
Τώρα μάλιστα! (;-) σου κλείνω το ματι με νοημα)
Νομίζω ότι ειμαστε απολύτως έτοιμοι για αύριο που θα ειναι η πρεμειερα του ολογεμου φεγγαριού.
καλή Πανσέληνο Μαξιμους!
@Μargo, τώρα που είπατε μαγεία, ξέρετε τι σκέφτηκα; Να φτιάχναμε λέει μια τεράστια γέφυρα και να συναντιόμασταν στα μισά, πάνω από την θάλασσα. Να ακουγόταν κι αυτή η μουσική. Υπό έναν όρο όμως. Να μου φέρετε ένα γεμιστό, πιπεριά αν μπορείτε... Είπαμε, τα σοβαρά τα λέμε με χιούμορ!
Σας ξαναματαφιλώ :-)
@librarian, αύριο, ναι. Από τότε που απέκτησα ιστολόγιο ξέρω και πότε έχει πανσέληνο. Δεν θυμάμαι να είχα ασχοληθεί ποτέ. Ευχαριστώ πολύ :-)
@Tσαλαπετεινός... διορθώνομαι.
Έτοιμοι, θα σφάξουμε και κόκκορα... μπρρρ... Just κidding!
Πάλι θα βαρεθώ να σηκώσω την τέντα Καλή Πανσέληνο
"Τ'ασημένιο φεγγάρι που να κρύφτηκε
Σύννεφα στο δρόμο του
φεύγει μόνο του..."Στάχτη-Σωκράτης Μάλαμας
Πάλι με στίχους άφησα σχόλιο...
Υπέροχο το κείμενο και η φωτογραφία του μουσείου και η μουσική!!
Έχετε βραβειάκι αγάπης από μένα!!
Γρήγορα να το παραλάβετε από τη γωνιά μου:)
Ελπίζω αύριο το βράδυ να είναι καθαρός ο ουρανός και εδώ στην Αθήνα να το απολαύσουμε!!!
Καλό ξημέρωμα ,χεράκια αγκαλιές!!
Miou-Popofotitsa απ' ότι βλέπω στ'αλήθεια "κρύφτηκε"! Μάλλον είχε συννεφιά όταν βγήκα. Σας ευχαριστώ για άλλη μια φορά. Έχω βάλει όλα τα βραβειάκια κάτω κάτω, εκεί θα το βρείτε :-)
Πολύ σημαντική η δουλειά σας και δύσκολη υποθέτω αλλά αν είναι να φτιάχνουν μια καρδιά αυτά τα χεράκια ε;
Kαλό ξημέρωμα
Αυτά τα χέρια και τα μάτια των παιδιών έχουν/δεν έχουν δυσκολίες είναι οι φάροι μας.ΉΘελα να γίνω γιατρός όταν ήμουν μικρή.Μεγαλώνοντας όμως είχα δυσκολίες με τα μαθηματικά,χημείες κ σχετικά και είμαι των αρχαίων,της ιστορίας και της λογοτεχνίας παιδί- από την άποψη ότι τα αγαπώ -και ήταν πρώτη επιλογή μου να σπουδάσω αυτό που είναι και η δουλειά μου τώρα.
Δυστυχώς όπως σε κάθε δουλειά υπάρχει και η δυσκολία,δυσκολία με συναδέλφους που δεν είναι συνεργάσιμοι και κοιτάζουν να λήξει η ημέρα τους στο σχολείο,υπάρχουν πληγωμένοι γονείς που θέλει με ειλικρίνεια να τους μιλάς χωρίς τον οίκτο και την λύπη αλλά την αποδοχή και την διάθεση ότι είσαι εκεί να τους ενημερώνεις σωστά,παιδιά που μεγαλωμένα στο σπίτι χωρίς την οικογένεια είναι σκληρά απέναντι στην αναπηρία,κράτος και υπηρεσίες υποστήριξης μαθητών με αναπηρία που βάζουν σε λίστα τους μαθητές για αξιολόγηση και μπορεί να περάσει και μισή σχολική χρονιά μέχρι να αξιολογηθεί ο μαθητής ώστε να οργανωθεί με σαφήνεια η παιδαγωγική του παρέμβαση,και άλλα πολλά σχετικά με την οργάνωση των σχολείων σε υλικά και υποδομές.
Τέσσερα χρόνια συνολικά είμαι σε δημόσια σχολεία,2 χρόνια ήμουν σε ειδικό σχολείο και τα τελευταία 2 σε τάξη ένταξης.
Μαθαίνω παράλληλα και νοηματική, με το καλό Οκτώβριο ξεκινάω για τον 4 χρόνο της επάρκειας και φανταστείτε σε επίσκεψή μου στο δημοτικό σχολείο κωφών,στη Φιλοθέη,όταν μίλησα σε μαθητές εκεί με τη νοηματική είχαν τόσο ενθουσιασμό στα μάτια τους και όλα σαν μελισσάκια με περικύκλωσαν!!Άλλη φορά στην Αστυνομία έτυχε και γνώρισα μια άλλη κωφή κοπέλα που όπως περιμέναμε τη σειρά πιάσαμε συζήτηση και τελικά βρήκαμε ότι είχαμε κοινή φίλη!
Όλα αυτά τα μικρά είναι τόσο σημαντικά για μια αληθινή επικοινωνία χωρίς φόβο και προκατάληψη.
Δεν μένεις απλώς στις διαγνώσεις,όλοι μας έχουμε τα δικά μας προβλήματα μικρά/μεγάλα..βλέπεις τι μπορεί να καταφέρει ο καθένας και να του είναι χρήσιμο αυτό που μαθαίνει!!
Και φυσικά μαθαίνοντας τους άλλους μαθαίνουμε και εμείς πολλά!!
Καλό ξημέρωμα!!:)
*αχ πόσο μπλα μπλα τύπος είμαι.. από τότε που ήμουν μικρή η μαμά μου έλεγε ότι πάνω μου μιλάνε όλα..Αυτές οι μαμάδες έχουν δίκιο τελικά σε όλα!
Χεράκια αγκαλιές!!
μου φαίνεται πως υπάρχει μια σελήνη εκπληκτικά ιδωμένη από τα Μεστά της Χίου αλλά και από τον κόλπο της Καλλονής,στη Μυτιλήνη.
Θα μου πεις,παραφράζοντας τη Δημουλά,"και πού δεν είναι σελήνη;"
...
@ Miou-Popofotitsa, εκτιμώ πολύ που γράψατε εδώ τις προσωπικές σας εμπειρίες. Είστε τυχερή που αγαπάτε το επάγγελμά σας και τα παιδιά σίγουρα θα εισπράττουν αυτήν την αγάπη.
Μα, τα μικρά είναι τα σημαντικά που κάνουν τη διαφορά στη ζωή μας, πόσο μάλλον γι αυτές τις ψυχές που χρειάζονται παραπάνω φροντίδα και τρυφερότητα για να μπορούν να ενταχθούν λιγότερο δύσκολα σε μια προς το παρόν αφιλόξενη κοινωνία σαν την ελληνική.
Συμφωνώ με τις απόψεις σας σχετικά με την διδασκαλία αλλά και την προσέγγιση των παιδιών γενικότερα, άλλωστε αυτά ισχύουν για όλους τους μικρούς μαθητές. Ένα τέτοιο υπόβαθρο πρέπει να υπάρχει ώστε το μήνυμα να είναι αμφίδρομο.
Όχι δεν μένεις στις διαγνώσεις όπως κάποιοι γονείς που προσπαθούν κιόλας να κουκουλώσουν το πρόβλημα. Τα χρόνια περνούν και το παιδί χειροτερεύει και διανοητικά και ψυχικά γιατί αισθάνεται ότι παλεύει χωρίς σκοπό. Αυτά είναι εγκλήματα!
Βεβαίως και αυτή είναι ή θα έπρεπε να είναι η αρχή του δασκάλου, να τελειοποιεί τις μεθόδους του και να μαθαίνει τον εαυτό του στο συγκεκριμένο ρόλο αλλά και τους άλλους, πως αλλιώς, διδάσκοντας!
Να γράφετε όσα θέλετε και όποτε θέλετε. Χεράκια :-)
@ολα θα πάνε καλα, και μέσα στο μυαλό είναι μία, δεν είναι;
Aν τυχόν βρίσκεστε σε ένα από τα δύο μέρη, σας εύχομαι να περνάτε καλά!
Ευχαριστώ για την απάντηση.
Ναι, αυτό δυστυχώς υπάρχει ακόμη το κουκούλωμα κάθε δυσκολίας και το παιδί μένει πίσω και αυτό το κενό μετά δεν αναπληρώνεται εύκολα.Ή ακόμη και σε εμάς άν κουκουλώσουμε τις δικές μας δυσκολίες χωρίς να τις αντιμετωπίσουμε..χάνουμε τον εαυτό μας.Το παν είναι να μη νιώσεις λύπη για την όποια δυσκολία αλλά να την αγαπήσεις και να την αντιμετωπίσεις.Τι δύσκολο σε κόσμο εγωιστικό,ματαιόδοξο..που μέτρο σε όλα είναι η ευκολία..
Από μικρή έχω φίλους με αναπηρία,και θαυμάζω την δύναμη και αντοχή τους.Είναι παιδιά όμως που το οικογενειάκό του περιβάλλον τους βοήθησε και στήριξε.Όλα αυτά σημαντικά για κάθε ανάπτυξη.Εδώ λουλούδι φυτεύεις και αν δεν το προσέξεις το έχασες..όλα θέλουν την δική τους υποστήριξη.Καλό ξημέρωμα!!
*Η απάντησή σας με κάλυψε:)
Δημοσίευση σχολίου