"... Σταδιακά, όσο στρέφεται κανείς προς τα μέσα, πειθαρχεί επανερχόμενος σε μία ενότητα, είναι εκείνο το πάθος για το οποίο εδώ και πολύ καιρό δεν έχουμε βρει κανένα όνομα, που μας διασώζει από κάθε εκτροπή και διασπορά, είναι εκείνο το καθήκον για το οποίο γίνεται κανείς ακούσια ιεραπόστολος ..."
(Απόσπασμα από το γράμμα του Friedrich Nietzsche προς τον Carl Fuchs, διάσημο διευθυντή ορχήστρας της πόλης Danzig, 1887)
Ο τίτλος είναι δικός μου
Φωτογραφία : www.eielson.af.mil
Mουσική : Shivaree - Goodnight Moon
8 σχόλια:
Ακριβως.
Αυτη η "καταρα" μας κυνηγαει μονιμα.
Καλημερα σας
Φωτης (πρωην ναυτικος)
Γεια σου,
συμφωνώ, μόνο που και το έξω θα πρέπει να έχει περιεχόμενο, γιατί και τα δυο, δηλαδή το μέσα και το έξω, συμβιώνουν μέσα από συνεχείς αλληλεπιδράσεις.
ναι,κάπως έτσι...Ιεραπόστολος άλλωστε,μόνον "ακούσια" μπορείς να γίνεις(κυρίως).Και σίγουρα υπάρχει μέγα πάθος σε μια απόφαση σαν και αυτή.Ιεραπόστολος κάθε είδους.
Καλημέρα,ωραίε γατούλη.
@Φώτης, ποια κατάρα κυνηγά εσάς; Μη μου πείτε, αστειεύομαι. Πάντως κάτι μας κυνηγάει κατά καιρούς, μα όλους! Καλή ανάρρωση...
Καλωσήρθατε :-)(Toυ Πολεμικού;)
@AlexMill, αν πειθαρχούμε ναι, αν όχι, πως συμβιώνουν; Δύσκολα μαλλον...
Καλωσήρθατε :-)
@ολα θα πανε καλα, δεν ξέρω να σας πω όμως ποιος παίρνει την απόφαση. Ναι, κάπως έτσι λέω κι εγώ. Καλησπέρα
(στ' αλήθεια προσεύχεται κι ο σκύλος; Aπίθανη φωτογραφία)
το αντίθετο του "η αλητεία των προσκυνημένων"...
@MAXIMUS:
προφανώς βρέθηκε σε αυτήν την εκπληκτική στάση μιμούμενος τον μικρό κι ο φακός βρέθηκε τη σωστή στιγμή εκεί.Είναι πραγματικά αστείο αλλά και συγκινητικό!
Εγώ το θεωρώ υπέροχο το απόσπασμα... καθώς είναι θέμα επιλογής και συνείδησης... το να το παραβλέπεις είναι το πιο εύκολο... το να το πραγμτοποιείς το ζόρικο...
Αλλά τι περιμένεις... διευθυντής ορχήστρας... το ζει στην καθημερινότητα του...
Καλημέρες
@Pellegrina, μου αρέσει το αντίθετό του! Έτσι ακριβώς.
Σας χαιρετώ.
Ο/η αλήτης/τισσα, Μaximus :-)
@ολα θα πανε καλα, μα κι εγώ έτσι όπως διατύπωσα την ερώτηση...τι άλλο θα μπορούσε να συμβαίνει. Συγκινητικό, πράγματι. Καλό ξημέρωμα!
@ΟΔΟΙΠΟΡΟΣ, το να αφήνεσαι... είναι κι αυτό θέμα επιλογής. Όσο για τον διευθυντή ορχήστρας ήταν ο παραλήπτης του γράμματος. Ο Νίτσε αναφέρεται στον ευατό του και τις δοκιμασίες του χαρακτήρα του.
Μεγειά την φωτογραφία και καλή εβδομάδα
Υ.Γ. Άκουγα το τραγούδι πάλι προχτες. Μη λέμε τα ίδια...!
Δημοσίευση σχολίου