Ψάχνοντας για υπολογιστή

 

Θέλω έναν ελαφρύ υπολογιστή για ευκολία στη μετακίνηση ή κάποιον βαρύτερο με μεγάλη επιφάνεια εργασίας; Τι επεξεργαστή να διαλέξω; Θα τρέξει με επιτυχία τα προγράμματα; Τι χωρητικότητα να έχει η μνήμη του; Με τι ταχύτητα θα τρέχουν οι εφαρμογές; Είναι αρκετά τα MB για την σωστή διαχείρηση των εικόνων; Πολλά τα ερωτήματα. Με ενδιαφέρει η έγκυρη ενημέρωση; Η ψυχαγωγία; H διαδικτυακή επικοινωνία; Όλα αυτά μαζί; Δεν έχω μιλήσει άσχημα ποτέ σε άνθρωπο που προσπαθεί να με εξυπηρετήσει, παρά το ξιπασμένο ύφος μερικών, αλλά όταν ενημερώθηκα από ειδικούς και άρχισα μια μικρή έρευνα, με αυτά που άκουσα με το ζόρι συγκρατήθηκα.

Καθότι όμως συνηθίζω να ψυχολογώ, όχι πάντα με επιτυχία ομολογώ, τους συνομιλητές μου, κατάλοιπο από τις  πολλές αναλύσεις χαρακτήρων γνωστών μυθιστορημάτων, έπιασα τον εαυτό μου μετά τους διαλόγους  τεχνικού περιεχομένου να παρατηρεί κυρίως τον τρόπο που οι πωλητές μιλούσαν. Αυτό λειτουργεί αυτόματα σε μένα, ακούω προσεχτικά τι μου λένε, παίρνω την πληροφορία αλλά ταυτόχρονα μετράω πολύ τις δονήσεις που λαμβάνω. Δεν λέω κάτι καινούργιο φυσικά, το αναφέρω απλώς γιατί άλλοι άνθρωποι μπορεί να μην τις αντιλαμβάνονται καν ή να μην τις λαμβάνουν υπόψη τους. Όπως γνωρίζουμε δεν είναι μόνο το τί λεμε που έχει σημασία αλλά και πως το λέμε. Μπορεί όποιος θέλει να ανέβει στην ταράτσα και να βροντοφωνάζει ότι ο ήλιος  ανατέλλει κάθε πρωί, αλλά με ύφος Führer και από κάτω όλοι να τον κοιτάζουν αποσβολομένοι, με δέος, χωρίς κανένας να αναρωτιέται, το πιο απλό, "who is blinding  me". Όλα είναι πιθανά.

Τι συμφέρον όμως μπορεί να έχει ένας απλός πωλητής πέρα από το να με πείσει να αγοράσω το προιόν; Mήπως ανάβουν το μάτι για να ζεσταθεί το νερό, όχι για να χαλαρώσει ο βάτραχος αλλά για να τον κάνουν βατραχόσουπα; Άκου εκεί που έφτασε το μυαλό μου, στις γνωστές θεωρίες μάνατζμεντ.  Xμμ  σαν να μου φαίνεται ότι έχω γίνει αρκετά καχύποπτη τα τελευταία χρόνια. Όταν δε, στο δεύτερο μαγαζί μου εξηγούσαν δύο και τρεις υπάλληλοι μαζί, εκεί ήταν που μπερδεύτηκα τελείως για τον σκοπό των αμέτρητων διευκρινήσεων.

Λίγο αργότερα στο επόμενο κατάστημα που ρώτησα για δύο συγκεκριμένα μοντέλα, η  απάντηση ήταν αποστομωτική.    "Αα, αργήσατε"! "Πως είπατε παρακαλώ"; Ξαναρώτησα. "Πριν λίγο έδωσα τον τελευταίο", μου είπε ο νεαρός. Πόσα θες να μας τρελάνεις, μου ήρθε να του πω, σήμερα πουλήθηκαν τόσα κομπιούτερ συγκεκριμένων μοντέλων και χρώματος, έτσι χωρίς να είναι καν σε προσφορά; Μάλλον δεν τα είχαν ποτέ εκεί και μας δουλεύει ο τύπος, υπέθεσα. Μου ήρθε στο νου και η παροιμία, όπου λαλούν πολλοί κοκόροι αργεί να ξημερώσει αλλά την απέρριψα αμέσως αφού έτσι κι αλλιώς ξημερώνει, είναι δρομολογημένο από καταβολής κόσμου, πως να το κάνουμε.

Κάποια στιγμή προς το απόγευμα δια της ατόπου απαγωγής κατέληξα επιτέλους σε μια μόνο μάρκα υπολογιστή. Όσο ομως συζητούσα με τον πωλητή, πάλι άρχισε να με κατατρώει η καχυποψία. Ποιο να είναι αυτή την φορά" το catch"; Μήπως τελικά άλλα είναι τα" skeletons in the closet" και όχι αυτά που ήδη γνωρίζουμε, μήπως κάθε προσπάθεια για "swot analysis" πέφτει στο κενό γιατί λείπουν σημαντικά στοιχεία;  Μετά πλησιάσε ένας συνάδερφός του καθώς εγώ παρατηρούσα ένα προσπέκτους και άρχισε να παραπονιέται φωναχτά, " Ήρθε πρωί πρωί και άρχισε τα μπινελίκια. Με τέτοια συμπεριφορά θα σηκωθώ και θα φύγω, ούτε  υπερωρίες δεν  πληρώνει ο τσιγκούναρος και κάθομαι όλο το απόγευμα για να τακτοποιώ τα ράφια". Ο πρώτος πωλητής μάλλον πιο έμπειρος του ψιθύρισε ότι δεν πρέπει να κατηγορεί το αφεντικό  μπροστά στον πελάτη. Εκείνος ανένδοτος, απομακρύνθηκε σκυλοβρίζοντας.

 Έτσι, με τούτα και με τ’ άλλα, εγώ άρχισα να αναρωτιέμαι αν θα μπορούσα ποτέ να είμαι τόσο καλά πληροφορημένη ώστε να μετρήσω σωστά τα προτερήματα και τα μειονεκτήματα ενός μηχανήματος υψηλής τεχνολογίας; Ακούγεται κουραστικό να προβληματίζομαι σε τέτοιο βαθμό για μια απλή αγορά. Εξαρτάται πως λειτουργεί ο καθένας. Οι φίλοι μου με πειράζουν όταν ψάχνω να κλείσω τραπέζι για παράδειγμα σε εστιατόριο, γιατί ψάχνω πολύ! Η γνωστή ατάκα που ακούω συνήθως είναι " πάλι θα μας ζαλίσει μέχρι να βρει καλή μουσική, τραπεζάκι με θέα, νόσιτμο φαγητό, συγκεκριμένη μάρκα κρασιού, το φεγγάρι στην σωστή του θέση, κεράκια και λαμπάκια". Μέσα σε ένα τέτοιο σκηνικό λοιπόν κι εγώ είχα βάλει και ένα laptop, μέχρι που άρχισα να μαθαίνω τι είναι τα Mega και τι είναι τα Giga. Η αλήθεια είναι ότι στις αγορές μου αυτή η  σχολαστικότητά μου επιδεινώνεται θα έλεγα. Κάποιες φορές, τώρα που το θυμάμαι βέβαια υπήρξα και τυχερή, χωρίς καν να κουνήσω το δαχτυλάκι μου είχα βρεθεί σε εκείνο το ταβερνάκι σε έναν μικρό κόλπο στην Σίφνο, Σεράλια νομίζω λεγόταν. Βράδυ, ζεστό αεράκι, τραπέζι στα βότσαλα ανάμεσα σε δύο θεόρατες σειρές από σκοτεινά και επιβλητικά βράχια, πανσέληνος ακριβώς στην μέση και στο ύψος των ματιών, με το ασημένιο φως να καθρεφτίζεται στην θάλασσα και να σχηματίζει αυτή την ευθεία γραμμή, που κάθε φορά έρχονται τα μποφόρια και πάει να λοξοδρομήσει αλλά όλο εκεί είναι, μοναδικός θόρυβος τα λόγια, εγώ μικρή και τριανταφυλλένια και άκουσον άκουσον,  ξυπόλητη.

Στις αγορές μου λοιπόν όπως έλεγα αν και δεν είμαι ξυπόλητη, επιβαρύνω τις σκέψεις μου με πολύπλοκους συσχετισμούς γιατί το να αρθεί κάποιος στο ύψος των περιστάσεων, είναι για μένα υψίστης σημασίας. Τελικά να μην τα πολυλογώ αγόρασα εκείνον τον μπορντοροδοκόκκινο υπολογιστή κατά το σούρουπο, με το απόσταγμα συναισθημάτων και αναμνήσεων ως πολυτιμότερη βοήθεια ακόμα και από τις τεχνικές μου γνώσεις

Μουσική : Αυτή η κατάσταση με το mixpod είναι απαράδεκτη που για να βάλουμε ένα τραγούδι είμαστε υποχρεωμένοι να δημοσιεύουμε και τα σαχλά συνήθως βίντεο και δεν μας δίνεται η δυνατότητα να διαλέξουμε κάποιο άλλο ραδιόφωνο  χωρίς εικόνα.