Εις το όνομα του ανούσιου, της σαχλαμάρας και μιας ανεξάντλητης αποχαύνωσης στην αρχή μας δίνεται η εντύπωση του απόλυτου ελέγχου. Κάποια χρόνια αργότερα, όταν τα πολιτικά πρόσωπα δεν είναι πια στο προσκήνιο ώστε να φθαρούν πολύ, έρχονται στο φως δηλώσεις, καταθέσεις και έγγραφα. Όλα ρίχνονται στο ίδιο τσουβάλι μέχρι να γίνουν αντικείμενα αντιπαραθέσεων και διαμάχης. Κάποια στερούνται σοβαρότητας κάποια όχι.
Αυτό που μου προκαλεί μεγάλη έκπληξη όμως είναι που συνηθίσαμε και σχεδόν τίποτα δεν μας συγκλονίζει. Γίναμε ανθεκτικοί και αδιαφορούμε ακόμα και όταν κάποιοι επενδύουν στον αφανισμό των άλλων, ακόμα και όταν τα δεδομένα αναιρούνται, ακόμα και όταν η σύγχυση που αρχικά δεν είναι αντιληπτή φτάνει στο κατώφλι μας. Με συνοπτικές διαδικασίες πρoσωπικότητες συρρικνώνονται ή καρατομούνται από ένα ειδικό είδος ανθρώπων, που λες και έχουν έρθει στη γη με ειδική αποστολή. Όταν διακυβεύονται τα δικά τους συμφέροντα δε, η μάχη είναι αδιάκοπη και μην αναρωτιέστε πως και δεν ξεπερνούν ποτέ τα όρια, γιατί δεν υπάρχει κανένα οριακό σημείο. Η εξέλιξη τους δεν ανακόπτεται, γιατί αυτό το είδος δεν προέρχεται από πίθηκο αλλά από υπερεξελιγμένα βαμπίρ ή χάιλαντερ ή κάτι ανάμικτο, όπως ο κιμάς, μισός μισός και διπλοκομμένος.
Τελικά υπάρχει φως μέσα σ' αυτόν τον ευρύτερο "σκοταδισμό"; Πέρα από πτυχία και πετυχημένες καριέρες, υπάρχουν οι άνθρωποι που θα συμπεριφερθούν με θάρρος, ανθρωπιά και αγάπη; Λέω πως ναι, αλλά όλοι αυτοί πρέπει να αποκτήσουν δράση ώστε να δημιουργηθεί ζύμωση ιδεών, να κατακρημνιστούν οι δήθεν στυλοβάτες αυτής της καψερής της κοινωνίας και να αναδειχθούν νέα πρόσωπα που θα συμβάλλουν αποτελεσματικά σε έναν μεταγενέστερο κοσμοπολιτισμό που δεν θα αναγγέλλεται στα μπαλκόνια και μετά θα σκαλώνει στους επιτήδειους.
Μα κι εμείς "οι απέξω" μήπως να σταματήσουμε να τριγυρνάμε αποσβολωμένοι λες και είμαστε κλεισμένοι σε ένα πλανητάριο καταδικασμένοι αιωνίως να χαζεύουμε τη θέα με πλήρη παθητικότητα; Ο πολίτης πρέπει να μαθαίνει όχι μόνο τα δικαιώματά του αλλά και τις υποχρεώσεις του. Ας αφήσουμε πίσω μας τον τυφλό κομματισμό, τις οικογενειακές κομματικές παραδόσεις και την πίστη σε λέξεις που δεν έχουν αντίκρισμα. Αυτός που υπόσχεται να μας "βολέψει" κάπου αν τον ψηφίσουμε δεν θα έχει ούτε σκοπό ούτε και χρόνο να ασχοληθεί με καμία ηθικοπνευματική, κοινωνική ή περιβαλλοντική αναβάθμιση. Αυτού του είδους η φαυλότητα που κάνει κύκλους τόσες δεκαετίες πρέπει να σταματήσει. Γιατί δεν μας θίγει αυτό πλέον; Γιατί ένα ένα τα βαμπίρ έγιναν ένας κι από μας; Γιατί αν δεν επηρεάζονται το εισόδημα μας και η γειτονιά μας δεν μας ενδιαφέρει πως ασκείται η πολιτική; Γιατί όλες οι καταστροφικές συλλογιστικές έγιναν άγραφοι νόμοι του κράτους, καθοριστικοί ακόμα και για την ίδια μας την υπόσταση;
Φωτογραφία: maximus
13 σχόλια:
Μάξιμους καλησπέρα,
στο πρώτο κομμάτι πιστεύω ότι ευθύνη έχει αυτή η ύπουλη εξοικείωσή μας....
δεν υπάρχει χειρότερη κατάσταση από τα συνηθίζει κανείς.... σχεδόν τα πάντα.
Στο δεύτερο, συμφωνώ επίσης. Είμαστε πολίτες και όχι άμοιροι ευθυνών, κι όπως αναζητούμε και αγωνιζόμαστε για τα δικαιώματά μας, έτσι πρέπει να εφαρμόζουμε και τις υποχρεώσεις μας.
Και, όπως υπάρχουν πολίτες που έχουν καθαρή σκέψη και αντιστάσεις, έτσι υπάρχουν και πολιτικοί με αντίστοιχες ιδιότητες, άνθρωποι είναι κι αυτοί.
Η φωτογραφία σου. μαγική!
Καλό βράδυ
:-)
Η φώτο πολύ ωραία , οσο για τα υπόλοιπα τι να πώ; Θα δείξει στις εκλογές κατα πόσο είμαστε λαός ώριμος αν και πολυ το αμφιβάλλω. Απορώ μερικές φορές με την συμπεριφορά του έλληνα.
φιλιά
H εξέλιξη της ζωής έχει αποδείξει πως ότι είναι σάπιο θα πεθάνει αφού κατακερματιστεί... καμία πραγματική αλλαγή δεν είναι εύκολη και γρήγορη ... οι πραγματικές αλλαγές θέλουν πολύ χρόνο για να βιωθούν και να περαστούν στη βάση... αν μέσα από όλο αυτό θα βγει κάτι θετικό αυτό θα φανεί πολύ αργότερα... Και ναι πάλι η ιστορία έχει αποδείξει ότι ακόμη και στις χειρότερες στιγμές σκοταδισμού υπήρχαν αυτοι που δούλεψαν και επέμεναν στα όνειρα τους (συνήθως υπόγεια και μυστικά) τα οποία δικαιώθηκαν πάλι χρόνια ή αιώνες μπροστά...
Αυτό που εγώ σαν άνθρωπος πιστεύω... στο προσωπικό κλειδί ερμηνείας... είναι ότι αν μπορείς να κάνεις κάτι θετικό κάντο... και κάντο στο άμεσο σου περιβάλλον... άφησε τον γύρω κόσμο σου λίγο καλύτερο από όσο τον βρήκες... αυτό από μόνο του είναι πολύ μεγάλο...
@Bάσσια, το να ζει σε μια χώρα του "μπάτε σκύλοι αλέστε και του "έλα μωρέ τώρα", αν δεν μορφωθεί κι αν δεν βγει παραέξω νομίζει ότι είναι μια φυσιολογική κατάσταση και αντιδρά σε κάθε αλλαγή καταστάσεων ή προσώπων.
Έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε τις ίδιες φάτσες και το γεγονός ότι δεν ανταποκρίνονται στις τεράστιες δυυνατότητες αυτής της χώρας και των ανθρώπων της, τελικά μας είναι δε θα πω αδιάφορο αλλά αυτό που λέμε στ' αγγλικά "transparent".
Kι εγώ συμφωνώ κι εσείς και όλοι συμφωνούμε, να κάνουμε και κάτι γι'αυτό μια μέρα, όπως αυτή των εκλογών ε; :))
Ευχαριστώ, δεν ανέπνεα για πολλά δευτερόλεπτα για να βγει λίγο καλύτερη. Καλό απόγευμα Βάσσια!
@vasiliki, έχετε δίκιο και μόνο σε κρίσιμες ή τραγικές ώρες για τον τόπο, δυστυχώς, υπάρχει ομοψυχία. Σε εκλογές δε, λες και δεν έχουμε συναίσθηση ότι κάποιοι θα μας κυβερνήσουν την επόμενη μέρα. Η ωριμότητα είναι απαραίτητο στοιχείο αλλά μπορεί να υπερισχύσει του ρουσφετιού και του βολέματος; Φυσικά αυτό θα ήταν και δείγμα ωριμοτητας, οπότε πάμε πάλι από την αρχή.
Φιλιά πολλά καλό βράδυ :)
@ΟΔΟΙΠΟΡΟΣ.. το σάπιο θα παρασύρει και αρκετούς μαζί του, αλλά έτσι συμβαίνει πάντα. Συμφωνώ με όσα λέτε.
Μακάρι να είχαν πολλοί το ίδιο σκεπτικό και την ίδια αισιοδοξία. Να πείσει κανείς και άλλους να πράττουν το θετικό είναι επίσης δύσκολο. Ειδικά οι άνθρωποι από παλιότερες γενιές, έχω παρατηρήσει, ότι είναι αμετακίνητοι στις απόψεις τους. Τους εξηγείς, διαβάζουν, ακούν τους νεότερους και ενώ συμφωνούν ότι η χώρα και οι πολίτες έχουν πλέον διαφορετικές ανάγκες, όταν έρχεται η ώρα της ψήφου για παράδειγμα, κάνουν άλλα. Είναι φοβερό αυτό το πράγμα!!
Από μένα είναι σίγουρη η επιλογή.....
Δεν έχω κι άλλες δικαιολογίες πια.
:-)
Καλό βράδυ
@Bάσσια, κι από μένα..
:) Καληνύχτα
Αυτή η πελατειακή σχέση που περιγράφεται την έχω δεί να καυτηριάζεται και σατυρίζεται σε άπειρες ασπρόμαυρες ελληνικές ταινίες.
Πλεόν από τότε ξεχύλισε το ποτήρι και τώρα όλοι εμείς γευόμαστε τα αποτελέσματα της σχέσης αυτής.
Αυτό το γιατί "έτσι" και γιατί να μην γίνονται όπως πρέπει τα πράγματα είναι κάτι που τριβελίζει και το δικό μου μυαλό εδώ κι ένα χρόνο σχεδόν.
Αφού σχεδόν όλοι αναγνωρίζουμε τα αίτια γιατί δεν μπορούμε να αντιστρέψουμε αυτή τη ζοφερή κατάσταση και νοοτροπία?
Φτάνω έως και σε εποχές πολύ παλιές και βλέπω ότι η ιστορία επαναλβάνεται συνέχεια.
Μήπως είμαστε ανήμποροι να αναχαιτίσουμε τις προσωπικές φιλοδοξίες και εγωκεντρικές επιδιώξεις αυτών των... βαμπίρ?
Πολλά ερωτηματικά που έχω την εντύπωση ότι αν δε συμβεί αυτό το "κάτι" για να ξεκολλήσει η ταινία από το ίδιο καρέ δεν πρόκειται να αλλάξουμε εποχή.
Καλό βράδυ Μάξιμους:)
Η ανάρτηση αυτή (ειδικά το σημείο με τα καρεκλοκένταυρα βαμπίρ) μου θύμισε ένα παλιότερο τραγούδι του Δεληβοριά. Λέγεται "Το πινέλο" και για όποιον θέλει να το δει θα το βρει εδώ:
http://www.youtube.com/watch?v=wCm3yBbhuys
Υ.Γ. Ευχαριστώ για την πρόσκληση σχετικά με τα 10 αγαπημένα. Θα είναι, λογικά, η επόμενη μου ανάρτηση.
Καλό βράδυ.
@Ground Control to Major Tom.. πράγματι και μπορεί να γελάμε με το χιούμορ στις ταινίες, αλλά λέγονται πολλές αλήθειες για την ελληνική νοοτροπία. Έχω την αίσθηση όμως, μια που αναφέρατε αυτά τα παλιά έργα, ότι μένουμε στο επίπεδο της ψυχαγωγίας, διασκεδάζουμε με τις ατάκες και γράφουμε στα παλιά μας τα παπούτσια (επίκαιρα και αυτά) τα μηνύματα των διαλόγων που φυσικά και δεν γράφτηκαν απλώς για να σπάνε πλάκα οι επόμενες γενιές.
Γιατί ίσως τα βαμπίρ να βρίσκονται και μέσα μας, μας πιάνουν και στην ανάγκη, βλέπεις το παιδί σου άνεργο μετά από τόσες σπουδές, σου λέει ο πολιτικός ψήφισέ με και θα του βρω δουλειά. Σε έχει στο χέρι τον έχει κι εσύ, ξέρετε χτίζεται ύπουλα, σιγά σιγά μια σχέση όχι ειλικρίνειας αλλά ατελείωτου εκβιασμού.
Αυτό το "κάτι" μόνο να είναι μια δυνατή φωνή, ένας ειρηνικός ξεσηκωμός, μια αφύπνιση μέσω της τέχνης ίσως, δεν ξέρω και όχι κάποιο τραγικό γεγονός πάλι.
Χαίρομαι που τα είπαμε. Καλημέρα.
21 Σεπτεμβρίου 2010 12:02 μ.μ.
@Εκείνος, αα να άλλος ένας λοιπόν .. Χαίρομαι. Αναμένουμε τα αγαπημένα σας. Πολύ καλό το τραγουδάκι, αν και μου αρέσει ο Φοίβος δεν το είχα ξανακούσει.
Καλημέρα.
@stefanos maximos, καλώς ήρθατε, αν και έχουμε ξαναμιλήσει παλιότερα. Επειδή το θέμα σας δεν είναι σχετικό με την ανάρτησή μου θα σας απαντήσω στο ιστολόγιό σας. Καλό βράδυ.
Δημοσίευση σχολίου