Οι εικόνες όπως και οι λέξεις έχουν τις δικές τους αποχρώσεις, θετικές ή αρνητικές. Για ποιον όμως; Δεν είναι ίδιες για όλους. Τι χρώματα βλέπετε εσείς που δεν τα βλέπω εγώ και τι παραλλαγές έχει το δικό μου φάσμα που δεν γίνονται αντιληπτές από το δικό σας. Δίνονται εξηγήσεις, με απόλυτη ακρίβεια, για τα πάντα, ακόμα και για φαινόμενα ανεξήγητα. Τι επίδραση έχει η τύχη στις εξηγήσεις, έστω και στις προσωρινά μειονεκτικές; Ποιος το ξέρει; Χτυπά και φεύγει, την έχετε δει ποτέ; Οι διαβαθμίσεις όμως μένουν, μέσα στα μάτια μεταλλάσσονται. Πολύπλοκα όργανα τα μάτια και τι γλυκό άγχος να διορθωθούν οι χρονοδιαστρεβλώσεις που όλο τους διαφεύγουν και τι αποθέωση όταν τα καταφέρνουμε. Ένα ξεφλούδισμα είναι το ταξίδι. Μια αλήθεια με εσωτερική σημασία, μια υπέροχη κατάκτηση που παλεύει να ισορροπήσει ανάμεσα σε ανθρώπους, την τύχη και τη στιγμή που δεν πιάνεται.
12 σχόλια:
Τη στιγμή που περνάει και χάνετα ας ζήσουμε ...
Χαμογελαστή καλημέρα
@Nαι, καλή μου didymina, σωστά τα λέτε, γιατί τι μένει; Μόνο ένα χαμόγελο μένει, να μας θυμίζει τις υπέροχες στιγμές που περασαν και χάθηκαν στο υπερπέραν.
Μια καλημέρα και σε σας.
Πιστεύω ότι είναι η ομορφιά αλλά και η κατάρα μας.
Να βλέπουμε ότι θέλουμε, να εξηγούμε τα ανεξήγητα, να αλλάουμε το χρώμα.
Η δυσάρεστη στιγμή έρχεται όταν η αλήθεια των όσων "ωραιοποιήσαμε" ή "ασχημύναμε" έρχεται και μας ανοίγει τα μάτια.
Καλό βράδυ Μάξιμους
:-)
@Βάσσια .. πόσο συμφωνώ μαζί σας και να τονίσω ότι είναι συχνότερο φαινόμενο κατά την άποψή μου οι άνθρωποι να ωραιοποιούν καταστάσεις και μετά να ανακαλύπτουν την δυσάρεστη αλήθεια. Να ανακαλύπτεις μια όμορφη αλήθεια είναι σπάνιο. Τελικά είτε βλέπουμε μόνο αυτό που θέλουμε είτε δεν βλέπουμε αυτό που πραγματικά θέλουμε, έρχεται η ώρα που ανοιγουν τα μάτια θέλουμε δε θέλουμε.
Καλό ξημέρωμα :)
ΟΤΑΝ ΒΓΑΙΝΩ ΕΞΩ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ ΜΟΥ...
http://anisixos.blogspot.com/2010/10/blog-post_15.html
Αξιζει να το δεις και οχι να το ζεις...
@anisixos, για να είμαι ειλικρινής, δυσκολεύομαι να αντιληφθώ τι σχέση έχει η ανάρτησή μου με το θέμα της δικής σας :)
υ.γ. Αν κάνετε σάτιρα,καλώς, αν όχι, θεωρώ αρκετά σοβαρό όλο αυτό που περιγράφετε. Δεν είναι απαραίτητο να είμαστε πιστά αντίγραφα όσων είναι καλογυμνασμένοι, καλοντυμένοι, επιτυχημένοι κ.λ.π. για να έχουμε αυτοπεποίθηση! Αν όμως νιώθετε τόσο άβολα με τον εαυτό σας, αλλάξτε όσα μπορείτε από όλα αυτά που σας "τη δίνουν". Απλά τα πράγματα.
Η ισοροπία μας εξαρτάται απο το εγω μας. Το εγω μας εξαρταται απο τις στιγμες μας.Οι στιγμές μας εξαρτώνται απο την τύχη μας που χτυπάει και φεύγει.
καλό σ/κ
φιλιά πολλά
@vasiliki, με προβλημάτισε το σχόλιό σου. Γνωρίζω ότι το εγώ λειτουργεί συχνά εν αγνοία μας και ό,τι δεν εξωτερικεύεται αυτούσιο και στην αρχική του μορφή κατά την άποψή μου δύσκολα μπορούμε να δώσουμε μια μονο εξήγηση γι'αυτό. θεωρώ ότι θέλει κόπο να βρίσκεσαι σε όλη σου τη ζωή σε μια ιδανική ισορροπία με ένα επιθυμητό εγώ, κυρίως αν με το πέρασμα των χρόνων οι διαφορετικές εμπειρίες πληθαίνουν, γίνονται πολύπλοκες κι εσύ βουτάς βαθιά είτε στα πράγματα γύρω σου είτε στον εαυτό σου, ενδέχεται το ίδιο σου το εγώ κάποια στιγμή να σε αναιρέσει ακόμα και ως άνθρωπο!
Καλό σαββατοκύριακο. Φιλιά :)
Απορώ που σε προβλημάτισα.
Αν εχεις αληθινό και ισορροπημένο εγώ θα δείς την αληθινή πλευρά της ζωής και ανάλογα με το εγω σου θα πράξεις. Οσο πιο ισορροπημένο εγω έχεις τόσες πιο πολλές αλήθειες θα δεις. Σχετικά με το θέμα της τύχης δεν είναι στο χερι σου πάντα να την κουμαντάρεις, αλλά μπορείς ανάλογα με το πόσο ισορροπημένο εγω έχεις να την.... φιλοσοφήσεις η να την εκμεταλλευτείς αν...στο επιτρέψει.
φιλιά maximus
Πολύ ωραίο το κομμάτι που ακούγεται.
@vasiliki 2, συμφωνούμε! Έπιασα την κουβέντα μάλλον λίγο πιο πριν, εννοώ από κει που το εγώ δεν είναι ακόμα ισορροπημένο όπως λες. Ο προβληματισμος υπήρξε για τη σιγουριά που διέκρινα στα λόγια σου :) Το λέω αυτό γιατί ακόμα και η φροϋδική θεωρία μου φαινόταν πάντα δυσνόητη και διφορούμενη σε κάποια σημεία.
Ωραίο ναι, ευχαριστώ, αν δε σε ταράζει έτσι που ακούγεται ξαφνικά, ότι ήμουν έτοιμη να το κλείσω. Αυτό παθαίνω με τις μουσικές μου και θα χρειαστω άλλο κασετοφωνάκι κάποια στιγμή, να παίζει μονο αν θελουμε.
Εε ξανα φιλιά πολλά λοιπόν :))
Ωραία ανάρτηση(κείμενο και φωτό).Αλλά φοβάμαι πως η ευγένεια και η εκτίμηση δεν περισσεύουν.Γιατί μόνο έτσι και ίσως,θα μπορούσε να προσπελαστεί αυτή η διαφορά στον τόνο - μιλώντας για όλες τις αισθήσεις ανάμεσα στους ανθρώπους.Νομίζω πως η "γουρουνιά",δεν ξέρω να την πω αλλιώς,ας πούμε η γαϊδουριά,δεν ευνοούν την σκέψη ότι ίσως να υπάρχει και μια αντίληψη ή ευαισθησία μεγαλύτερες από τις δικές μας.Νομίζω πως η Βαβέλ δε σταμάτησε ποτέ να υφίσταται.
Μια καλησπέρα στέλνω,μετά από καιρό.Και μπορεί τα κείμενα και τα θέματα των αναρτήσεων να έρχονται και να παρέρχονται,πάντως έχω συγκρατήσει πως εσύ/εσείς είχες/ατε πάντα μια ευγένεια στην έκφραση.
Να είστε καλά.
@ολα θα πανε καλα, συμφωνώ, η γαϊδουριά επιδεινώνει την ασυνεννοησία όταν αυτή υπάρχει. Πιστέυω όμως πολύ σ'αυτή τη σκέψη στην οποία αναφέρεστε. Αλίμονο αν δεν υπήρχαν αντιλήψεις και ευαισθησίες μεγαλύτερες από τις δικές μας. Το θέμα είναι, ακόμα κι αν εμείς είμαστε καλοί δέκτες, αυτές είναι ορατές;
Καλά θυμάστε αλλά δεν την έχω πάντα.. σπάνια μεν μα έχω κι εγώ τα όριά μου κυρίως σε πιο προσωπικό επίπεδο.
Νομίζω είχαμε μείνει στο "εσύ" :)
Καλό ξημέρωμα
Δημοσίευση σχολίου