Δύσκολοι καιροί για ψηφοφόρους

Aναρωτιέμαι με τι κριτήριο θα ψηφίσουν οι πολίτες όταν οι συλλογισμοί των περισσότερων δηλώσεων είτε απογοητεύουν είτε εξοργίζουν κυρίως γιατί δεν είναι επαγωγικοί και αυτό δημιουργεί μια συγκεχυμένη εικόνα που παρεμποδίσει εντέχνως την περαιτέρω διερεύνηση όλων αυτών των επιχειρημάτων που ακούμε ή διαβάζουμε αυτές τις μέρες. Προσωπικά δεν αντιλαμβάνομαι καμιά διαμάχη ιδεολογικού επιπέδου παρά μια τυφλή προπαγάνδα και μια αδυσώπητη χλεύη.

Σήμερα που οι οικονομικές και πολιτικές εξελίξεις περιπλέκουν τις καταστάσεις και ταυτόχρονα καθιστούν επιτακτικές τις ανάγκες για επίλυση όλων των προβλημάτων, ναι η κοινωνία μας θα έπρεπε να είναι σε θέση να μεριμνά για τον ασθενέστερο, αλλά από την άλλη μεριά, έχει πράξει, αν μη τι άλλο το ηθικό του χρέος όλα αυτά τα χρόνια, ο καθένας από εμάς; Δεν ξέρω πόσοι θεωρούσαν και θεωρούν ότι οι εκλογικές αναμετρήσεις έχουν λίγη σημασία τελικά γιατί το πολιτικό σύστημα είναι σαθρό και γιατί όλοι ίδιοι είναι. Βλέπω όμως ότι οι αρχηγοί κομμάτων, που πάσχιζαν να δώσουν στις αυτοδιοικητικές εκλογές την μορφή δημοψηφίσματος και να καλλιεργήσουν τον φόβο για το αύριο, τώρα επιρρίπτουν με μαεστρία αυτή την ευθύνη στην αναμενόμενη ανταπόκριση της κυβέρνησης που σήκωσε αναγκαστικά το γάντι και με αυτόν τον τρόπο μας έχουν εγκλωβίσει σε μια ακόμα πιο δύσκολη αναζήτηση ενός μάλλον ανέφικτου συνδυασμού, χαρισμάτων,  χρωμάτων, ιδεολογιών, αποτελεσματικότητας, εμπειριών και ηχηρών μηνυμάτων, στο πρόσωπο ενός και μόνο καλού κι άξιου υποψηφίου.

Πάνω απ' όλα όμως βλέπω ως πολίτης αυτής της χώρας ότι βρισκόμαστε σε μια μεταβατική εποχή κάτω από το βάρος της οποίας καλούμαστε να διαμορφώσουμε μια νέα κοινωνία και μια νέα "μοίρα". Η κοινωνία φυσικά και δεν μπορεί να αναγεννηθεί  από τις στάχτες της, ούτε και είναι μια εικονική πραγματικότητα, είναι ένας ζωντανός οργανισμός που απαρτίζεται από ανθρώπους που διασταυρώνονται και καλούνται να λύνουν πολλά από τα προβλήματά μας σε καθημερινή βάση. Κατά τη γνώμη μου σίγουρα είναι πολλοί οι ικανοί υποψήφιοι αλλά αμφιβάλλω για το αν μπορώ να εμπιστευτώ την επίλυση αυτών των προβλημάτων, πόσο μάλλον τη συμβολή σε μια γενικότερη σταθερότητα, σε ανθρώπους  που φανατικά και συστηματικά καταπολεμούν οποιαδήποτε προσπάθεια αναμόρφωσης ενός κοινωνικού ιστού που κατά γενική ομολογία νοσεί από την εκτεταμένη διαφθορά και τις χρόνιες παθογένειες.