6/15/2009

Οn the Beach

Kι εγώ που νόμιζα ότι η κακή κρατική οργάνωση, η κακοδιαχείριση και η ανασφάλεια ήταν χαρακτηριστικά της πολιτικής κάποιων ξενόφερτων ηγετών του παρελθόντος. Έκανα λάθος.

Η Ιστορία επαναλαμβάνεται και δεν είναι η πρώτη φορά. Bουλευτές εκλέγονται, υπουργοί ορκίζονται. Αλλά δεν είναι βουλευτές, δεν είναι κυβέρνηση. Είναι Δούρειος Ίππος. Καιροφυλακτούν όχι για να κατασπαράξουν τον εχθρό αλλά την υγεία μου, το πορτοφόλι μου, τα ασφαλιστικά ταμεία μου, τους μικρομεσαίους μου, τους μετανάστες μου, τους ναρκομανείς μου, τους συνταξιούχους μου, τους μαθητές μου, τη γη μου, την ανάσα μου, εμένα κι εσένα.

Μα η μοίρα δεν μ΄ αφήνει, με ξαναχτυπά, αλύπητα. Εγώ μαστιγώνομαι στις πλατείες βλέποντας λιπόθυμους συνανθρώπους με σύριγγες στα μπράτσα. Εμένα κόβει το αλυσοπρίονο στα πάρκα με τα ξεριζωμένα δέντρα. Κανέναν άλλον. Κάθε φορά που κορυφώνεται η αγωνία μου περιμένοντας να διαλευκανθούν οι υποθέσεις και να τιμωρηθούν επιτέλους οι πραγματικοί ένοχοι για τα κακώς κείμενα, οι επιτήδειοι βολεύονται εις βάρος άλλων μέχρι να περάσει ο κίνδυνος. Τι κι αν κάποιοι δεν θα συμπεριληφθούν στα ψηφοδέλτια των εθνικών εκλογών. Εγώ είμαι ο ήρωας που θυσιάζεται στην τραγελαφική καθημερινότητα, όχι αυτοί. Τι κι αν μου είπαν ότι έπραξαν ότι έπραξαν για να έχουν την ευλογία της Παναγίας (!). Τι κι αν ο Επειός αναλαμβάνει την ευθύνη; Στην πράξη τι σημαίνει; Ξέρει κανείς να μου πει;

Αμ δεν τραυματίζει μόνο ο πόλεμος τις καρδιές των πολιτών αλλά και η υποβάθμιση της προσωπικότητάς τους. H κοινωνία μου δεν είναι ανθρωποκεντρική δυστυχώς και πολύ φοβάμαι ότι είναι και ανθρωποβόρα.

Κουράστηκα να πέφτω σε λήθαργο τόσο συχνά. Μα πως να σκεφτώ στην παραλία που με στείλατε , πάνω στην ψιλή άμμο με τον ήλιο να με ξεροψήνει. Όχι δεν φταίει ο ήλιος, ξέρατε ότι εκεί δεν μπορώ να σκεφτώ, γιατί εκεί θα ένιωθα ότι τάχα μου δεν είμαι πια αιχμάλωτος. Ότι είμαι ένας επαναστάτης... χωρίς όρια. Έτσι νόμιζα κι εγώ. Στην πραγματικότητα ήμουν μόνο ένας λουόμενος, ανελεύθερος. Δεν το κατάλαβα στην αρχή γιατί αυτή η λέξη είναι εύηχη και χάιδεψε τα αυτιά μου. Και τι μεγαλείο να δροσίζομαι στα γαλαζοπράσινα νερά ενώ κάποιοι ανόητοι έψαχναν να βρουν παρκάρισμα γύρω από το εκλογικά κέντρα, καταϊδρωμένοι. Εγώ βούτηξα, ναι, αλλά … μέχρι την σημαδούρα. Όχι παραπέρα.

Έτσι ε; Γιατί λοιπόν να παραμένω μετριότητα, μια ζωή; Θέλω να μάθω την αλήθεια. Να ξέρω πόση δύναμη έχω. Δώστε μου την ευκαιρία να γίνω τουλάχιστον μια, χρυσή μετριότητα.

Μήπως δεν το ξέρω;
Οι αποδράσεις στις παραλίες ή οπουδήποτε αλλού δεν δείχνουν ανωτερότητα, απλώς παραμερίζουν τα θαμμένα μου όνειρα. Ο Γολγοθάς μου, να εδώ είναι και θα τον ανέβω θέλω δε θέλω.

21 σχόλια:

anepidoti είπε...

αχ και βαχ, μπορώ να λέω μόνο!
αχ και βαχ!
πόσο συμφωνώ και πόσοι λίγοι είμαστε...τραγωδία η ανεγκεφαλιά, δεν βλέπεις, αντί να εντρυφούν στο πως και γιατί ο κόσμος τους έχει γραμμένους και καταρρέει το σύστημα, τα γεγονότα του δεκέμβρη τους φταίνε...θα μου πεις, δεν συμφέρει σε κανέναν να βάζει βαθειά το μαχαίρι...κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν, γιατί αν δείξουν πως κατάλαβαν, θα τους πλακώσει το σπίτι που τους στεγάζει όλους μαζί...δεν θάχουν λόγο ύπαρξης...
παρ' όλα αυτά, με την καρδιά μου, καλή βδομάδα!όπως την εννοεί ο καθένας!

επί λέξει είπε...

Eγώ το μόνο που ξέρω προϊούσας της ζωής μου είναι το εξής: " Τα ίδια Παντελάκη μου, τα ίδια Παντελή μου."

Καλό βράδυ.

maximus είπε...

Αγαπητή Anepidoti, φταίμε κι εμείς κατά την γνώμη μου. Πρέπει κι εμείς να αλλάξουμε ο χημικός που λαδώνεται πριν κάνει μετρήσεις, ο επιχειρηματίας που φοροδιαφεύγει και πάρα πολλοί άλλοι... Είναι τραγωδία...και η αποχή από τις εκλογές για μένα δεν δηλώνει διαμαρτυρία αλλά ανικανότητα κριτικής σκέψης και κυριαρχία μιας διάχυτης ημιμάθειας. Δυστυχώς κάποιοι πρέπει να βρίσκονται στην ευρωβουλή όπως και κάποιοι πρέπει να κυβερνήσουν αυτόν τον ρημαδότοπο. Κατανοώ ότι μερικοί δεν ήθελαν να πέσουν στην παγίδα του ψευδοδιλήμματος ή τον έναν ή τον άλλον αλλά το να απέχουν από την όλη διαδικασία και να μην έχουν και συναίσθηση αυτών των συνεπειών για κείνους, για τα παιδιά τους αύριο και για την χώρα τους δεν τους κάνει επαναστάτες, τους κάνει σκλάβους.

Το μαχαίρι στο κόκαλο... για τα χρονίζοντα ζητήματα απαιτεί και πολλούς κλυδωνισμούς, σωστά...

Καλή εβδομάδα να έχετε. Χάρηκα πολύ!

maximus είπε...

aa, μήπως έχουν κάποιες διαφορές; Μου φαίνεται ότι κάθε φορά παίρνουμε μια πρόγευση για την επόμενη, για τα χειρότερα...

Μη χειρότερα!

Καληνύχτα :-)

anepidoti είπε...

αγαπητέ μαυρογατούλη, θάταν προτιμότερο να ερμήνευαν την αποχή αυτοί που την επιλέγουν...υπάρχει και μια μερίδα που ενσυντομία θα το πω, δηλώνει την μη συμμετοχή της σ' ένα σύστημα που καμμιά μα καμμιά πιθανότητα δεν έχει να επιβιώσει...είναι το επικούρειο "λάθε βιώσας" για το οποίο έγραψα...και τότε που ειπώθηκε ηκατρακύλα ήταν παρόμοια με άλλους ιστορικούς όρους, βέβαια.....προσωπικά, θεωρώ ανέφικτη την επιβίωση του σαθρού και βρώμικου συστήματος και στο οποίο μας...μαλώνουν για να συμμετέχουμε...αντί να...μαλώσουν τους εαυτούς τους που μυρίζουν από πάνω μέχρι κάτω...
συγνώμη για την πολυλογία, αλλά καλά είναι να μην τσουβαλιάζουμε τα πράγματα...
καλό βράδυ!!!
και πάλι συγνώμη για την μακρυγορία...

maximus είπε...

Αγαπητή anepidoti, ναι, έχετε δίκιο, δεν πρέπει να τα τσουβαλιάζουμε και σε καμία περίπτωση δεν ήθελα να υπαινιχθώ κάτι, όμως τελευταία βρέθηκα σε διάφορους κύκλους όπου λίγοι κρατούσαν την δικαιολογημένη υπό τις παρούσες συνθήκες στάση του "από άποψη δεν ψήφισα". Οι περισσότεροι κυρίως πιο νέοι από μένα δεν είχαν κανένα επιχείρημα και καμία άποψη. Αυτό δεν είναι επικίνδυνο; Αυτό με ενόχλησε και σε αυτούς αναφέρομαι. Επίσης αυτούς τους ανθρώπους, κατά την γνώμη μου, μανιπιούλαρε η προπαγάνδα του "να πάμε όλοι για μπάνιο". Έχω την αίσθηση ότι κάποιοι υψηλά ιστάμενοι ήθελαν πολύ την αποχή. Αυτό με εξαγρίωσε. Όσο για τις απόψεις για το σαθρό σύστημα είναι απολύτως σεβαστές και συμφωνώ, απλώς φοβάμαι μήπως παραμείνει επ’ αόριστον… γιατί δεν διέκρινα ακόμα αν τελικά έλαβαν το μήνυμα τουλάχιστον όσων δήλωσαν συνειδητά την μη συμμετοχή τους.

Επιτρέπονται οι διαφωνίες αλλά απαγορεύονται οι συγνώμες:-)

Μακρηγορείτε!

Kαλό ξημέρωμα

ippoliti_ippoliti είπε...

Εξαιρετικό κατά τη γνώμη μου κείμενο.Μου άρεσε τρομερά το ύφος και προσυπογράφω απολύτως.
Καλό σας βράδυ

Margo είπε...

Το κακό είναι ότι η αδιαφορία και η μετριότητα πλήττει και αυτούς που ψηφίζουν.. με κριτήριο την οικογενειακή παράδοση, το ρουσφέτι, το αγαπημένο χρώμα κτλ. Πάσχουμε, το μόνο σίγουρο.. η χώρα είναι εικόνα και ομοίωση δική μας.

Καλημέρα Maximus.. ας χαμογελάμε για να μη κλαίμε..

Ιορδανίδου Όλγα είπε...

Είναι που τις ευκαιρίες δεν μας τις χαρίζουν ποτέ..Είναι ανάγκη να γίνουμε συνδημιουργοί τους.Ασε που το μέτρο της εξέλιξης μας πρέπει πάλι εμείς να το ορίσουμε.Δύσκολο αλλά όχι ανέφικτο θαρρώ.Πάντως με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, η ζωή πάντα προχωρά μπροστά..Καλημέρα όλη μέρα.

Pellegrina είπε...

άσχετο: στη φωτογραφία είσαι εσύ;

maximus είπε...

ippoliti_ippoliti, ποιο κείμενο; Δυο σκέψεις είναι. Υπόσχομαι κάποτε να γράψω και κείμενο.. Αχ

Ευχαριστώ πολύ, το ύφος με ενδιέφερε και μένα να είναι αντιληπτό.

Καλό απόγευμα ουρανέ!

maximus είπε...

Μargo, "η χώρα είναι εικόνα και ομοίωση δική μας" τα είπατε όλα νομίζω...

Χαμόγελα για απόψε:-)

maximus είπε...

Carpe Diem, με ρυθμό χελώνας, αλλά μπροστά. Κάποια μελλοντική γενιά θα έχει πολιτική ζωή που να αξίζει εμείς έχουμε αυτήν που μας αξίζει...

Καλό βράδυ :-)

maximus είπε...

Pellegrina, είχα βρει την συγκεκριμένη φωτογραφία ψάχνοντας στο google photos παλιότερα και την κράτησα αλλά δεν θυμάμαι την διεύθυνση. Αν ποτέ δημοσιεύσω φωτογραφίες με τον εαυτό μου να είστε σίγουρη ότι θα το καταλάβετε με την πρώτη ματιά.

Καλό σας βράδυ :-)

ippoliti_ippoliti είπε...

Maximus, άσχετο αλλά ήθελα απλώς να σας πώ ότι πολλές φορές μπαίνω και ξαναμπαίνω στο δικό σας blog, στο your painted smile για τη μουσική. Με "τρελλαίνουν" οι επιλογές σας.

maximus είπε...

ippoli_ippoliti, οι μουσικές επιλογές στο Your painted smile είναι αυτό που λέμε "ψαγμένες" και πίσω τους προφανώς υπάρχει μια μουσική παιδεία που δύσκολα την αποκτά κανείς.

Σας ευχαριστώ πάντως που με πήγατε εκεί ψηλά έστω και μουσικά... και πάνω απ΄όλα χαίρομαι αν περνάτε καλά όταν έρχεστε!

Ανώνυμος είπε...

Καλημέρα σας ...

Και μόνο που μπαίνεις στην διαδικασία να προβληματιστείς κάτι λέει και αυτό...

Το θέμα δεν είναι οι βουτιές... αλλά που οδηγούν αυτές...

maximus είπε...

ΟΔΟΙΠΟΡΕ, καλησπέρα.

...ότι μπορούμε κάνουμε...
Που οδηγούν; Όσοι βούτηξαν θα μας πουν, στον πάτο; στην απέναντι όχθη; δεν ξέρω να σας πω.

Δεν έχω κάνει κανένα μπάνιο ακόμα έχω να δηλώσω επίσης!

Καλό σας απόγευμα, να σας ξαναπω ότι ήταν πολύ ωραίο εκείνο το τραγούδι που βάλατε...

zoro είπε...

τον γολγοθά τον ανεβαίνουμε με λαχταρα και προσμονή. τον θέλουμε με όλο μας το είναι. απλά μας αρέσει να γκρινιάζουμε και να διαμαρτυρόμαστε. το "ηρωικό" στοιχειο υπάρχει μέσα μας. όσο ψηλότερος και μακρύτερος ο γολγοθάς τόσο περισσότερη γκρίνια και μεγαλύτερη η αυτοεκτίμηση μας όταν φτάνουμε στην κορφή. Μετά ξανακατεβαίνουμε και πάλι από την αρχή!

maximus είπε...

zoro, λέτε εκείνα τα 400 χρόνια να'χουν κάνει τη ζημιά;

Καληνύχτα, σας καλωσορίζω στο επόμενο ποστ:-)

ολα θα πανε καλα... είπε...

κάπως έτσι σκέφτηκα κι εγώ,όπως στην τελευταία σας παράγραφο,και έσυρα το σαρκίο μου μέχρι την κάλπη αντί να πάω στην παραλία.Η παραλία θα ήταν εκεί και άλλες ώρες.Όχι πως αλλάζει κάτι βραχυπρόθεσμα ή και μεσοπρόθεσμα αλλά η τακτική του αποφεύγειν και στρίβειν,δε σημαίνει και κάτι απαραίτητα.