"Όποιος δεν ακούει, δε βλέπει και δε μιλάει, ζει εκατό χρόνια"

 

Πάντως μέσα στην αναμπουμπούλα ειπώθηκαν και πολλές αλήθειες, οι οποίες υπό άλλες συνθήκες θα αποτελούσαν μεγάλο σκάνδαλο η κάθε μια από μόνη της. Ειδικά στις δευτερολογίες στη βουλή σαν ρουκέτες εκτοξεύονταν οι κουβέντες. Μέσα στην αναταραχή των ημερών πολλοί μίλησαν και είπαν πολλά. Έξω από την βουλή όμως αυτά που συμβαίνουν είναι απείρου κάλλους, τι υπέρογκα ποσά για αδικαιολόγητες χρεώσεις, τι πλαστές υπογραφές και τι άλλες απίστευτες παρανομίες που έρχονται στο φως μέρα με τη μέρα. Αυτό δεν είναι κράτος, είναι η cosa nostra. Να ήταν και μόνο ένας ο Νονός, πόσο εύκολα θα ήταν τα πράγματα, αλλά είναι πολλοί, είναι χιλιάδες. Βλέπουμε τους εαυτούς μας ως πρίγκιπες με λαμπρό παρελθόν και ταυτόχρονα ως κολοκύθες με ζοφερό μέλλον. Ο καθένας όμως μπορεί να ζει στο δικό του μικρόκοσμο όπως επιθυμεί αλλά τις στιγμές που συνυπάρχουμε η πραγματικότητα είναι μια και δεν θα μας λυπηθεί αν δεν μπορούμε να τη δούμε, θα μας ποδοπατήσει. Ας παραμείνουμε ξύπνιοι λοιπόν όσο πιο πολύ αντέχουμε να βλέπουμε την αλήθεια κατάματα.

Mια σικελιανή παροιμία που σχετίζεται με τον Νόμο της σιωπής Οmerta λέει ότι "Όποιος δεν ακούει, δε βλέπει και δε μιλάει, ζει εκατό χρόνια". Θα τολμήσω να πω ότι κατά τη γνώμη μου δεν ξέρω πόσα χρόνια ζει, αλλά σύμφωνα με την πρόσφατη εμπειρία μας ως λαός, όποιος δεν ακούει, δε βλέπει και δε μιλάει, κινδυνεύει να ξυπνήσει ένα πρωί πολύ φτωχός, σε χρήματα, σε συνείδηση και σε πατρίδα. Τι άλλο να πω. Σε καλό να μας βγει αυτή η κρίση θα πω, έτσι για να είμαστε και λίγο αισιόδοξοι.