5/30/2010

Mια ματιά στα επίπεδα

 


Σε πολιτικό επίπεδο : Είναι η χλιαρή αντίδραση στα φαινόμενα διαφθοράς ενός πολιτικού με υψηλό αξίωμα πολιτικό έγκλημα;  Είναι το μη ξεκαθάρισμα εξ αρχής για το ποιοι είναι οι κανόνες πολιτικό έγκλημα; Eίναι η ανοχή πολιτικό έγκλημα; Είναι η συνεχής σιωπή όταν κατηγορείσαι για συμμετοχή σε υποθέσεις  που σκιάζουν την πορεία σου πολιτικό έγκλημα; Είναι. Είναι και για σένα και κυρίως για τις άκρως επικίνδυνες επιπτώσεις που όφειλες να έχεις προλάβει.
Σε επίπεδο διπλωματίας : Είναι ξεπερασμένη η νοοτροπία να μην προσέxουμε τόσο τι  λέμε αλλά να δίνουμε έμφαση στο πως το λέμε ώστε να μην γίνεται ορατό ότι πολλά από όσα λέγονται, ανά πάσα στιγμή "ξελέγονται".
Σε προσωπικό επίπεδο : Συχνά όλα φαίνονται σαν αλλεπάλληλα ντεζαβού  που  ακολουθεί το ένα το άλλο. Μόνο που το τυχαίο δεν μπορεί να βαπτιστεί προφητεία γιατί η κακόβουλη εκ των υστέρων πρόγνωση δεν φαίνεται να είναι τυχαία.
Σε επίπεδο ψυχολογίας : Είτε είναι συναισθηματικά φορτισμένες οι σχέσεις μας είτε είναι καθαρά τυπικές, όπως είναι πολλές φορές οι επαγγελματικές, έχουν όλες ένα κοινό σημείο. Βασίζονται στην εμπιστευτικότητα.
Σε επίπεδο εμπιστοσύνης : Είναι διαφορετικό να λες ότι ίσως από δικές σου ανασφάλειες δυσκολεύεσαι να εμπιστευτείς τους ανθρώπους, είναι άλλο πράγμα να ανησυχείς που η παρορμητική συμπεριφορά των άλλων δημιουργεί ένα κλίμα ανασφάλειας και είναι τελείως διαφορετικό να λες ότι κάποιος δεν είναι άξιος της εμπιστοσύνης μου.
Σε κοσμικό επίπεδο : Αν το σύμπαν "συνωμοτεί", εσύ μπορεί να φταις επειδή βρίσκεσαι μέσα σ’ αυτό; Μπορεί, γιατί  τίποτα δεν είναι άσπρο ή μαύρο,  γιατί είναι αδύνατον κάπου κάπως να μην έχεις βάλει το χεράκι σου. Αυτή η εκδοχή όμως απέχει πολύ από την ισοπέδωση των πάντων.
Πάνω από όλα τα επίπεδα όμως, γιατί κατά την γνώμη μου υπάρχουν και πάρα πολλά άλλα, βρίσκεται  η τόσο πολύπλοκη η φύση του ανθρώπου. Σε αυτό λοιπόν το σημείο επιτρέψτε μου να αναρωτηθώ. Σε ποιο απ’ όλα τα επίπεδα μπορούμε να βρούμε την αλήθεια ;  Είναι πράγματι όλα τόσο ξεκάθαρα όπως οι οδηγίες στα μάνιουαλ; Ποιο είναι το ψέμα και ποια η αλήθεια; Υπάρχουν ψέματα ή αλληλεπιδράσεις; Υπάρχουν διαχωριστικές γραμμές και αν ναι, τι είναι  πιο αληθινό τελικά ; "Αυτό που λες";  "Αυτό που κάνεις";  Ή "αυτό που στο μυαλό σου βάνεις";  




6 σχόλια:

"Ground Control to Major Tom" είπε...

Διάβασα για όλα αυτά τα δυναμικά συστήματα-επίπεδα και την εύθραυστη ισορροπία, εξάρτησης που υπάρχει αναμεσά τους και αθελά μου σκέφτηκα το φαινόμενο "butterfly effect".

Aν ισχύει το φαινόμενο αυτό σύμφωνα με τη θεωρία του χάους μπας και είναι ο καταλύτης για την εμφάνιση της ίδιας της αλήθειας...?


Με βάλατε σε σκέψεις βραδυάτικα και καλά κάνατε γιατί τους τελευταίους μήνες το ενδιαφέρον μου έχει στην κυριολεξία μονοπωληθει απο τα τεκτενόμενα και έχω αρχίσει και κουράζομαι...


Καλό σας ξημέρωμα :)))

maximus είπε...

@Aγαπητή μου "Ground Control to Major Tom" όταν διάβασα το σχόλιό σας χαμογέλασα, όχι για το σχόλιό σας προς θεού(!), αλλά στην ταπεινή μου προσπάθειά μου να κατανοήσω τον κόσμο γενικότερα, συχνά εκπλήσσομαι βλέποντας από που μπορεί να ξεκινήσει ένα θέμα, μια συζήτηση ή ένα σχόλιο και που μπορεί να φτάσει.

Ναι και αν γνωρίζαμε εκ των προτέρων ποιες είναι οι "λάθος" στιγμές ή ποιες είναι οι "σωστές" και ποιες συνθήκες παίζουν ρόλο ή δεν παίζουν, όλα θα ήταν διαφορετικά, χωρίς βέβαια να ξέρουμε τι θα σήμαινε αυτό. Η εξάρτηση του ενός επιπέδου με το άλλο κατά την γνώμη μου και έχοντας ασχοληθεί με αυτές τις θεωρίες ομολογώ επιδερμικά, ίσως και να υποδηλώνει ότι ακόμα και στην τυχαιότητα υπάρχει αιτία. Συμφωνώ για την εμφάνιση της ίδιας αλήθειας, έχει μια λογική. Μπορεί η ίδια αλήθεια όμως να έχει παραλλαγές; Μπορεί η ίδια αλήθεια και οι παραλλαγές της να βρίσκονται "παγιδευμένες" κατά μια έννοια σε μια "fractal" διάσταση..;

Λοιπόν, θα πάω να κάνω ένα ντουζ και όποτε μπορέσετε θα ήθελα να μου πείτε μήπως προκάλεσα κανένα "shower" εκεί στο λιμάνι :))

Καλημέρα!

Ανώνυμος είπε...

Αν θέλετε το πιστεύετε αλλά το πρωί ξεκινώντας για το γραφείο έπεσαν και κάποιες μικρές ψυχάλες που τις εκτίμησα δεόντως όταν διάβασα την απάντηση σας στο σχολιό μου ;)

Οι αέναες αλήθειες είναι πάνω και πέρα επί παντώς επιστητού... (κατά με πάντοτε), ο τρόπος προσεγγισής τους απο την άλλη χαίρει άκρας υποκειμενικότητας μιας και ο καθένας μάς αποτελείτ και ένα μικρό "φράκταλ" αντικειμενικότητας...


(Θα βρέξει λέτε αργότερα?) :)


Χαιρετώσας με μοναδική μου αλήθεια το γουργουρητό που κάνει το στομάχι μου αυτή τη στιγμή λόγω διαίτας :)

GCTMT

maximus είπε...

@GCTMT, δεν πρόλαβα να σας απαντήσω εγκαίρως:)

Συμφωνώ μαζί σας. Το θέμα με την υποκειμενικότητα λίγο με προβλήματίζει. Νομίζω ότι εξαρτάται το βήμα από το οποίο μιλάς. Αν είσαι στη βουλή για παράδειγμα, πόσο μάλλον και αν ανήκεις στην κυβέρνηση όσα λες κρίνονται διαφορετικά και κυρίως δεν προστατεύονται από την "ασυλία" της υποκειμενικότητάς σου. Αν είσαι στο σαλόνι σου και συζητάς όλα είναι υποκειμενικά.

Αν νοσταλγήσετε κάποιο ιδιαίτερο καιρικό φαινόμενο ή κάτι αλλόκοτο, πείτε μου, θα κάνω μπορώ :)) Kαλημέρα.

ολα θα πανε καλα... είπε...

Μμμμ,θέτεις ένα θέμα που με απασχολεί ιδιαίτερα τον τελευταίο καιρό.Σίγουρα δεν έχουν όλα μια απάντηση,μια ξεκάθαρη απάντηση και σίγουρα δεν υπάρχει,αυτό που λέμε,αντικειμενική αλήθεια ή,κι αν υπάρχει,επιδέχεται πολλών διαφορετικών απόψεων.Ωστόσο νομίζω πως ορισμένα θέματα δεν έχουν διπλή και τριπλή και πολλαπλή ανάγνωση.Είναι απόλυτα και η αλήθεια τους "κόβει" όπως ένα διαμαντένιο ξυράφι.Άλλο αν δεν συμφέρει εμάς να το δούμε αυτό και λειαίνουμε πάντα τις γωνίες,θέλοντας να φανούμε επιεικείς(κυρίως)με τον εαυτό μας...

maximus είπε...

@oλα θα πανε καλα, συμφωνώ αλλά πιστέυω ότι η ανησυχη φύση μας πολλές φορές διερωτάται σχετικα με το γιατί και πως στο οδοιπορικό μιας αλήθειας δεν υπάρχει συνοχή, αναλύει, θέτει, απαντά, αυθυποβάλλεται, παραδέχεται, απορρίπτει, αναμασά, στριφογυρίζει γενικότερα.

Τις αλήθειες-ξυράφια τις παίρνουμε παραμάσχαλα και συνεχίζουμε, απ' όσο ξέρω.