7/20/2010

Το παρόν




" ..Κανένα μη φοβάσαι όσο τον εαυτό σου", λένε, "γιατί μες στο εσωτερικό μας κατοικεί ο κριτής, που δεν ξεγελάει και που η φωνή του αξίζει για μας περισσότερο από την επιδοκιμασία όλου του κόσμου.. "
Διαβάζω λοιπόν ότι αλλάζει η ψυχολογία στην οικονομία και υπάρχει πλέον αισιοδοξία για την επίλυση των οικονομικών προβλημάτων. Τι γίνεται όμως με τη δική μας ψυχολογία; Είμαστε περήφανοι για όσα συμβαίνουν; Νιώθουμε ασφαλείς τώρα που γνωρίζουμε περισσότερα, βλέπουμε, ακούμε περισσότερα κι έχουμε συναίσθηση της σοβαρότητας των θεμάτων που απασχολούν όχι μόνο το σπιτικό μας αλλά και τη χώρα μας; Τώρα που συνειδητοποιούμε σιγά σιγά τα λάθη και τις μεγαλοστομίες μας, τι μέλλει γενέσθαι μετά την αναγνώριση των λαθών, όχι στην ευρύτερη κοινωνία αλλά στην συνείδησή μας, με μια καθημερινότητα πολλές φορές σκληρή και μια αδυσώπητη επικαιρότητα που κάθε τρεις και λίγο μας μαστιγώνει;
Mε τη δική μας φωνή που "δεν ξεγελάει" να μας τριβελίζει το μυαλό, νοσταλγούμε τα προηγούμενα χρόνια που πορευόμασταν με μεράκι και τώρα άκουσον άκουσον , πολλοί από εμάς παλεύουμε απεγνωσμένα να επιβιώσουμε τις επόμενες μέρες ή εβδομάδες το πολύ. Ο επόμενος μήνας βέβαια είναι ο Αύγουστος και περιλαμβάνει τα πολυπόθητα και ιερά μπάνια του λαού, αλλά οι μέρες κυλούν πολύ γρήγορα δυστυχώς. Μπορεί λοιπόν να λέμε τόσο εύκολα πως δεν πρέπει να καταστρέφουμε το παρόν ανησυχώντας για το μέλλον αλλά, για ποιο παρόν μιλάμε ακριβώς; Της κυβέρνησης, των πολιτών, της αντιπολίτευσης, των εργαζομένων, των επιχειρηματιών, των ελλειμμάτων, των θυμάτων, των τρομοκρατών ;;  Αυτό το παρόν, συγνώμη, δεν ανταποκρίνεται στις δικές μου προσδοκίες και δεν μπορώ παρά να μην αναρωτηθώ, αν το χειρότερο σενάριο δεν είναι να μιλάμε για θυσίες που πήγαν χαμένες αλλά για μάχες που χάθηκαν πριν καν αρχίσουν, το καλύτερο ποιο θα είναι από δω και πέρα; Να βγάζουμε το μήνα;




10 σχόλια:

{.πavλος.} είπε...

endiaferon keimeno...proswpika to myalo mou paei mexri 1-2 mhnes mprosta...den mporw na programmatisw pio pera...ta dedomena allazoun synexeia...den kserw pou 8a eimai apo septemvrio...ola einai anoixta...den 8a stressarw omws pleon gia ayto...den vgazei pou8ena...se liges meres diakopes...meta den kserw...se anamonh gia mia anatroph pou elpizw na er8ei... ;)


have a nice day!
hugZz & kisses

...massive!!! well done!!!

maximus είπε...

@{.πavλος.} Σας ευχαριστώ. Εγώ πάλι ξέρω που θα βρίσκομαι τον Σεπτέμβρη και ότι ένα θέμα που θα με απασχολήσει είναι αυτό της εργασίας, το οποίο απαιτεί καλό προγραμματισμό και πολύ τρέξιμο! Σας εύχομαι να πάνε όλα καλά και να έρθει και η ανατροπή. Καλό ξημέρωμα.

Margo είπε...

O κόσμος πάντως δεν είναι καθόλου αισιόδοξος. Ο άνεργος, αυτός που έχει μεν δουλειά αλλά δεν έχει πελάτες αλλά παρόλα αυτά του ζητούν όλο και περισσότερους φόρους, αυτός που δεν μπορεί να βγάλει τον μήνα ή να πληρώσει το δάνειο που φορτώθηκε για το υπόλοιπο σχεδόν της ζωής του.. και από Σεπτέμβρη που θα ανέβει κι άλλο το ρεύμα που θα ανέβει το ΦΠΑ στα τρόφιμα 10%!!! και ποιος ξέρει τι άλλο.. προσωπικά πιστεύω ότι όλοι περιμένουν τι θα γίνει το Σεπτέμβρη και αν θα καταφέρουν να τη βγάλουν αυτό τον δύσκολο χρόνο.
Όσο για την αισιοδοξία είναι φυσικό τα νούμερα να πηγαίνουν καλά, όταν το κράτος δεν πληρώνει τίποτε και μόνο μαζεύει καλά θα πηγαίνουν τα νούμερα, έως πότε όμως? Κάποτε θα πρέπει να λειτουργήσουν τα νοσοκομεία να πληρωθούν όσοι έχουν να πληρωθούν ένα χρόνο τώρα και δεν είναι μόνο οι καθηγητές του Ωδείου Αθηνών.
Για πιο παρόν μιλάμε ακριβώς; Αυτό ακριβώς!!!

Καλημέρα γατούλι μου

Ανώνυμος είπε...

Θαρρώ πως αυτό που συμβαίνει εδώ ... και που ακόμη για πολλούς δεν είναι αισθητό... θα επιδεινωθεί μήνα με τον μήνα... και θα γενικευτεί...

Από Σεπτέμβρη τα χειρότερα...

Μάλλον να βγάλουμε μία ζωή...

Ανώνυμος είπε...

Δεν ξέρω αν ο κόσμος είναι αρκετά
προβληματισμένος όσο νομίζουμε.
Πιστεύω πάντως πώς για όσα περνάμε και θα περάσουμε έχουμε βάλει και εμείς το χεράκι μας με το δε βαριεσε που μας κυριεύει .

βασιλικη

maximus είπε...

@Margo, Δεν είναι εύκολα τα πράγματα και οφείλουμε να τονίσουμε ότι η φράση "θα τα βγάλω δεν θα τα βγάλω πέρα" σίγουρα σημαίνει διαφορετικά πράγματα για τον καθένα. Υπό άλλες συνθήκες κάποιοι φορτώθηκαν δάνεια ή άνοιξαν δική τους δουλειά και τώρα πρέπει να πληρώσουν το "τίμημα".

Σχετικά με το "παρόν", πραγματικά προσπαθώ κι εγώ, όπως όλοι μας, κάποιες στιγμές να βγαίνω εκτός λειτουργίας για να χαρώ κάποιες δικές μου ασχολίες/χόμπι, αλλά αυτό το προσωπικό μου παρόν δεν είναι πια αρκετό όταν συγκριθεί με όλα τα άλλα, γιατί αφού δεν είναι μόνο οικονομική η κρίση, λειτουργεί ως ντόμινο και δημιουργεί άλλες κρίσεις σε πολλά επίπεδα, όταν φυσικά δεν είναι αποτέλεσμα άλλων κρίσεων. Πιστεύω ότι πρέπει να είμαστε αισιόδοξοι αλλά πόση πια αισιοδοξία να αντλήσουμε από μέσα μας, κάποια στιγμή θα νιώσουμε την ανάγκη από κάπου να κρατηθούμε, έστω από μια όμορφη σκέψη, ούτε και αυτό όμως μας το επιτρέπουν τα σκάνδαλα που έρχονται στο φως και πολλά άλλα. Δεν ξέρω για τον Σεπτέμβρη αλλά ο χειμώνας θα είναι δύσκολος, τουλάχιστον να δούμε τις αλλαγές που έχει ξεκινήσει η κυβέρνηση σχετικά με την κακοδιαχείριση, τις πελατειακές σχέσεις, την αδιαφάνεια κ.λ.π. γιατί την αναδιανομή του εισοδήματος και τα υπόλοιπα δεν ξέρω αν θα την προλάβει η δικιά μας γενιά. Σας φιλώ.

maximus είπε...

@ΟΔΟΙΠΟΡΟΣ, Συμφωνώ μαζί σας και όταν θα γίνει αισθητό ελπίζω να μείνουμε ψύχραιμοι αλλά όχι ταπί...

Αυτός ο αγώνας φαίνεται να είναι μακράς διαρκείας και δεν "σηκώνει" βολέματα, ωχαδερφισμούς και ηρωικές εξόδους..

Καλό απόγευμα

maximus είπε...

@Βασιλική, πιστεύω ότι όλοι προβληματιζόμαστε αλλά η κρίση δεν μας αγγίζει όλους το ίδιο, γιατί δεν ξεκινάμε όλοι από την ίδια βάση, ούτε έχουμε όλοι τους ίδιους άσσους στο μανίκι.

Συμφωνώ ότι έχουμε βάλει κι εμείς το χεράκι μας και πολλοί από εμάς μόνο μέσα από τέτοιες κρίσεις μπορούμε να καταλάβουμε το τίμημα της συμμετοχής ή της αδράνειάς μας. Προχθές κάποιος γνωστός μου μεγάλης ηλικίας αναρωτιόταν, μα τόσο χάλια ήταν τα πράγματα και δεν μίλαγε κανείς;

Έτσι είναι όμως, όταν έχουμε γαλουχηθεί με φιλοσοφίες όπως "λεηλατήστε κανείς δεν θα διαμαρτυρηθεί" ή όταν μας φλομώνουν με επικοινωνιακά τεχνάσματα τα οποία δεχόμαστε είτε γιατί έχουμε βολευτεί είτε γιατί δεν έχουμε βγει παρα έξω.. μετά και αργούμε να συνειδητοποιήσουμε τι πάει στραβά και κάνουμε τα στραβά μάτια.

Καλωσήρθατε. Θα χαρώ να τα ξαναπούμε :)

Εκείνος είπε...

Πολύ ενδιαφέρον το κείμενο. Εγώ θα σταθώ στην ενημέρωση που σαφώς είναι περισσότερη από παλαιότερα, είναι όμως (στις περισσότερες περιπτώσεις) τόσο κατευθυνόμενη που καλύτερα να μην υπήρχε.

Θα μου πείτε βέβαια, ο καθένας επιλέγει από που θα ενημερωθεί. Μα υπάρχει αλήθεια κάποια πηγή που να λέει τα πράγματα όπως πραγματικά είναι;

Την καλησπέρα μου.

maximus είπε...

@Eκείνος, Σας ευχαριστώ. Όπως λέει και ο T.S. Eliot "..είχαμε τη σοφία και την πνίξαμε στη γνώση, είχαμε τη γνώση και χαθήκαμε στην πληροφορία.."

Απ’ όσο ξέρω πάντα, κόμματα και οικονομικά ισχυροί χρησιμοποιούσαν μέρος της ενημέρωσης για να διαμορφώσουν την κοινή γνώμη και να περάσουν τα μηνύματα που θέλουν, απλώς τώρα που υπάρχει καταιγισμός είναι ακόμα πιο ορατό το φαινόμενο.

Δεν είναι εύκολο να "διαβάζει κανείς πίσω από τις λέξεις" αν δεν έχει υψηλό πνευματικό επίπεδο και γνωστούς σε αυτούς τους κύκλους που να ξέρουν τα πράγματα από μέσα. Δεν συμφωνώ με το "καλύτερα να μην υπήρχε", κυρίως γιατί πιστεύω ότι η υποπληροφόρηση είναι πιο επικίνδυνη από την παραπληροφόρηση. Τουλάχιστον με το δεύτερο έχεικανείς περισσότερες ελπίδες να βγάλει άκρη. Προσωπικά όσο μου το επιτρέπει ο ελεύθερος χρόνος μου προσπαθώ να ενημερώνομαι από πολλές και διαφορετικές πηγές, αυτό με βοηθά να διακρίνω όσα πιο πολλά μπορώ, αν τα διακρίνω τελικά. Αν όμως κάποιος δεν έχει αναπτύξει με τα χρόνια κοινωνικοπολιτική συνείδηση, δεν γνωρίζει ιστορία και δεν παρακολουθεί τις εξελίξεις, χάνεται.

Καλό απόγευμα.