2008 - 2011

Το διαδίκτυο αποκτά τη σημασία που του δίνεις. Τι είδαν τα μάτια του γάτου τρία χρόνια τώρα; Πολλά. Σαγηνευτικές μάγισσες, καλές και κακές νεράιδες, περίεργα ξωτικά, δαίμονες, ξόρκια και βοτάνια, νάνους με υπερφυσικές δυνάμεις και δράκους που βγάζουν φωτιές, ό,τι μπορεί να σκαρφιστεί το μυαλό του ανθρώπου.  Mπορεί κανείς να γίνει μέρος πολλών παραμυθιών, να μεταμορφωθεί, να αλλάζει ρόλους και να υπάρχει μετέωρος έξω από τα όρια του χρόνου αν το θελήσει. Ο χώρος προσφέρεται.

Στην πραγματικότητα φυσικά πρόκειται για ένα ανεκτίμητο παράθυρο στη γνώση, στην ευγενή ανταλλαγή απόψεων και στη συνεχή διαμόρφωση των αντιλήψεων πέρα από τα στενά όρια που βάζουν οι πολιτισμοί, οι θρησκείες, οι κοινωνίες, τα δήθεν ήθη, τα έθιμα και οι τύποι.

Υπάρχουν βέβαια και πολλά αρνητικά στοιχεία διότι όπου πρωταγωνιστεί ο άνθρωπος και όταν κάτι γίνεται κτήμα του τα πράγματα περιπλέκονται πόσο μάλλον αν χειρίζεται ο ίδιος την τεχνολογία.  Έχω παρατηρήσει  λοιπόν ότι παρά την μάλλον επιφανειακή πρόθεση για δημιουργία μια νέας τάξης πραγμάτων και ηθικής στο διαδίκτυο, κατά βάθος δεν έχουν εγκαταλειφθεί οι διακρίσεις λόγω κοινωνικής τάξης, επαγγέλματος, ελληνικότητας (;) , πολιτικών πεποιθήσεων ακόμα και λόγω φύλου. Πολλοί λίγοι σχολιάζουν γιατί τους άγγιξε το θέμα ή γιατί επιθυμούν πραγματικά να διαφωνήσουν ή να συμφωνήσουν. Οι περισσότεροι αποσκοπούν σε κάτι άλλο.

Ο φασισμός ενός κατά τη γνώμη μου ακατανόητου συνδυασμού κουλτούρας και υποκουλτούρας του διαδικτύου επίσης με ενοχλεί πολύ και δεν αναφέρομαι στον τρόπο συμπεριφοράς και επικοινωνίας των χρηστών αλλά στην εμμέσως πλην σαφώς επιβολή συγκεκριμένης θεματολογίας, ήθους και ύφους που μιμείται κατά πολύ την καθοδήγηση του υποσυνειδήτου των καταναλωτών στα σουπερμάρκετ.

Για άλλη μια χρονιά θα ήθελα να ευχαριστήσω όσους περάσατε από το ιστολόγιό μου, για τα τρυφερά και ενδιαφέροντα σχόλιά σας και για ό,τι μοιραστήκαμε έστω για μια φορά. Λυπάμαι πολύ για όσες και όσους έχετε σβήσει τα ιστολόγιά σας ή δεν γράφετε πια γιατί μαζί ξεκινήσαμε και είχαμε δημιουργήσει μια τόσο όμορφη διαδικτυακή παρέα, αλλά αν αυτό επιθυμείτε οφείλουμε να το σεβαστούμε.

Κυρίως όμως θα ήθελα να ευχαριστήσω θερμά εκείνους τους λίγους που δεν επισκέφτηκαν ποτέ το ιστολογιό μου, που δεν ενδιαφέρθηκαν ποτέ να μάθουν τι στο καλό γράφει αυτή τόσα χρόνια γιατί με βαθιά συγκίνηση ομολογώ ότι παραδόξως με προέτρεψαν ασχοληθώ με ακόμα μεγαλύτερο ζήλο, ενθουσιασμό και κέφι. Το maximus έγινε η αγαπημένη μου προσωπική γωνιά.

Θα επιθυμούσα να γράφω πιο συχνά και για πολλά άλλα θέματα, θα ήθελα να συμμετέχω πιο ενεργά στις συζητήσεις που παρακολουθώ κατά καιρούς. Ελπίζω αργότερα να βρεθεί χρόνος και να έχουμε μια πιο ουσιαστική επικοινωνία.

 

Καλές γιορτές :)