Θα σε δω στο Αscenseur

Παλιότερα δεν αρθρώναμε λέξη. Δεν ανοίγαμε εύκολα κουβέντα. Ένα έντονο βλέμμα ή κάτι παραπάνω από μια καλημέρα ίσως και να ήταν παρεξηγήσιμα. Τώρα πια αποτελεί και χώρος απαλλαγής διαφόρων ψυχικών επιβαρύνσεων. Πότε είμαστε οι θεράποντες και πότε οι ασθενείς. Οι ρόλοι εναλλάσσονται αρκετές φορές ακόμα και μέσα στην ίδια ημέρα. Δεν είναι απαραίτητη προϋπόθεση η δημιουργία του κατάλληλου κλίματος ή της συναισθηματικής ασφάλειας. Λίγα δευτερόλεπτα και οι αναστολές πάνε περίπατο. Η αυτό-αποκάλυψη είναι γεγονός. Δεν πρόκειται πλέον για ένα σύστημα γρήγορης μετακίνησης αλλά ένα δωμάτιο επικοινωνίας μέσα στο οποίο πραγματοποιούνται με ιλιγγιώδη ταχύτητα διαπροσωπικές ψυχοθεραπείες υψίστης σημασίας. Αυτή η κάθετη μετακίνηση των ατόμων έχει αποκτήσει και μια άλλη, κάθετη διάσταση, ευθείας έκφρασης παραπόνων, καταπιεσμένων συναισθημάτων, κρυφών επιθυμιών και αναπάντεχης έκρηξης καμιά φορά καλού χιούμορ. Κάτι που δεν θα σκεφτόμασταν να ξεστομίσουμε ή δεν θα περιμέναμε ποτέ να ακούσουμε μπορεί να ειπωθεί μεταξύ πρώτου και δευτέρου. Όπως και να 'χει είναι μια καταπληκτική εναλλακτική πρόταση για τις μέρες των εορτών και όχι μόνο. Αν νιώθουμε ασφυξία λόγω οικονομικών δυσχερειών, ένα βάρος στη συνείδησή μας ή πολλές ενοχές. Αν θέλουμε να τονώσουμε το ηθικό μας, να κάνουμε μια νέα γνωριμία και να βρούμε απαντήσεις στα ερωτήματά μας. Αν επιθυμούμε να ευθυμήσουμε ή απλώς να μοιραστούμε τον πόνο μας, ας πάρουμε το ασανσέρ! Πέρα από το κόστος συντήρησης του ανελκυστήρα που έτσι κι αλλιώς επωμιζόμαστε από το συχνά άσκοπο πήγαινε έλα πάνω κάτω, σήμερα τα οφέλη μπορεί να είναι ανώτερα και από το placebo. Ας το σκεφτούμε.