Δεν είμαι φανατικός θεατής των έργων του κ. Αγγελόπουλου και έχω δει μόνο όσες ταινίες θεώρησα ότι το θέμα τους ήταν μέσα στα ενδιαφέροντα μου.Είναι άσκοπο να περιγράψω την ταινία, γιατί λιγότερο χρόνο θα χρειαστεί κανείς να την δει (περίπου 2 1/2 ώρες) και πολύ περισσότερο, ίσως και μέρες, να την αναλύσει. Είναι πολλά τα θέματα που θίγει και υπάρχουν οι κριτικοί κινηματογράφου γι αυτό. Άλλωστε ειλικρινά δυσκολεύομαι ακόμα και στην πλούσια Ελληνική μας γλώσσα να βρω τόσο δυνατές λέξεις που να εμπερικλείουν τόσες πολλές εικόνες, έντονη συγκίνηση και βαθιά συναισθήματα ταυτόχρονα. Γι΄αυτό το λόγο απλώς παραθέτω αποσπάσματα των όσων είπαν οι δύο αλχημιστές αυτού του αριστουργήματος.
“ …μια ελπίδα που αρνείται να αποδεχτεί ότι η θλιβερή μας κοινωνία δεν μπορεί να αλλάξει. Οι αναβαθμοί ελπίδας γίνονται αναβαθμοί δυνατότητας αλλαγής του κόσμου. Αυτό είναι για μένα το πιο θετικό από την εξέγερση των μαθητών στην Αθήνα, την Ελλάδα και, ίσως αύριο, στον κόσμο. Ας ευχηθούμε να ζούμε την πρόγευση αυτού που κάποιοι θεωρούν βέβαιο. Ένα τέλος εποχής.” Θεόδωρος Αγγελόπουλος
“Για τη Σκόνη του χρόνου δύο καθοριστικά στοιχεία ενεργοποίησαν μέσα µου την έμπνευση µου. Η αναζήτηση του χαμένου χρόνου μέσα από τη μορφή της νοσταλγικής ανάμνησης ενός πρώτου χορού κι ενός πρώτου σκιρτήματος και η καταγραφή μιας μαρτυρικής κυνηγημένης ζωής μέσα στον αιώνα που πέρασε. Δύο βασικά θέματα γεννήθηκαν, το θέμα του χορού και το θέμα της αναζήτησης. Θέλησα λοιπόν, οι δύο αυτές βραδιές να παντρεύουν αρμονικά το σήμερα µε το χτες, τη νοσταλγία µε την οδύνη, τη χαρά της ζωής µε την αναζήτηση, έτσι ακριβώς όπως τα γέννησε η προσωπική µου κατάδυση”. Eλένη ΚαραϊνδρουΗ ιστορία ξεκινάει το ’53, την ημέρα του θανάτου του Στάλιν και τελειώνει το 2007. Κεντρικός χαρακτήρας είναι η Ελένη την οποία υποδύεται η μούσα του Κισλόφσκι, η Ιρέν Ζακόμπ. Τα παρακάτω μεταφρασμένα λόγια είναι από το γράμμα της Ελένης στον Σπύρο.
“…Ο,τι μου λείπει σε άγγιγμα, το κερδίζω σε όνειρο.
Τη νύχτα σε είδα όρθιο, με ένα κίτρινο αδιάβροχο, να γλιστράς στις ράγες του τρένου.
Η κίτρινη κουκούλα σου έκρυβε τα μάτια. Δεν είχες μάτια.
Στην απουσία σου… στην απουσία του... στην τόση ερημιά…
άγγιξέ με… Δε σταματάει το αύριο…”
Η Ελένη Καραϊνδρου παίζει στο πιάνο το θέμα της ταινίας:
http://www.youtube.com/watch?v=56wm6mNe1WI
http://www.youtube.com/watch?v=56wm6mNe1WI
12 σχόλια:
Σου δημιουργησε τόσο όμορφα συναισθήματα η ταινία; Σίγουρα θελω να τη δω.
Σε αντίθεση με την "Αμφιβολία" που είδα εχτές και δε μου είπε απολύτως τίποτα.
Θα πάω σίγουρα να τη δω.Ο χρόνος, η ελπίδα και κυρίως η τελευταία φράση που παραθέτεις..Δε σταματάει το αύριο!!Το χρωστάμε αυτό το μέλλον στα παιδιά μας.Καλημέρα
Καλημέρα librarian, Καλημέρα Carpe diem. Ανυπομονώ να διαβάσω τις εντυπώσεις σας!
ο τροπος που εγραψες για την ταινια, μ εκανε να την αγαπησω ακομη περισσοτερο..
ναι, κι εμενα μου αρεσε, παρ ολο το ακατεργαστο που βγαζει σε καποια σημεια..
ειμαι ''αγγελοπουλικη'' το παραδεχομαι ;)
Θα πάω οπωσδήποτε! Το σκεφτόμουν, αλλά τώρα με γέμισες περισσότερη περιέργεια με το ποστ..
Όσο για την Αμφιβολία που αναφέρει η librarian, ένιωσα πως άξιζε για τις ερμηνείες..
@Aγκαλιές του φεγγαριού: Καλωσήρθατε και ευχαριστώ. Ακατέργαστο, ονειρικό και σκληρά ρεαλιστικό νομίζω. Αντιφατικά όλα αυτά, αλλά αυτές είναι και οι ακατέργαστες...εντυπώσεις μου. Καλό βράδυ
@Roadartist: Χάρηκα για την επίσκεψή σας. Την αμφιβολία δεν την έχω δει. Να πάτε, αναμένω σχόλια. Καλό βράδυ
Φίλε μου έτσι κι άλλιώς ο ΤΕΟ είναι ο αγαπημένος μου Έλληνας και σίγουρα θα δω ΄και τη νέα του ταινία, όπως έχω δει και ξαναδεί τις προηγούμενες. Η ανάρτησή σου όμως μου δημιούργησε ακόμη μεγαλύτερη προσμονή (καλύτερα ανυπομονησία). Αυτό που θά'θελα -επίσης- να αναφέρω-καταγγείλω είναι ότι εδώ στην επαρχία (Κοζάνη) ακόμη δεν την "παίζει" καμιά αίθουσα (καλά οι σούρδοι ασχολούνται με τα καρναβάλια τους), αλλά και στη Θεσσαλονίκη, που σκοπεύω να πάω να τη δω, την παίζει μόνο το ΟΛΥΜΠΙΟΝ. Είναι δυνατόν ο μεγαλύτερος Ελληνας σκηνοθέτης να απαξιώνεται τόσο από τους "εμπόρους" του θεάματος και των πολυαιθουσών; Κρίμα ...
Tεμαχιστή καλώς ήρθες , οι θετικές εντυπώσεις από την ανάρτησή μου πηγάζουν από την προσωπική μου όμως εκτίμηση. Διάβασα μια δυσμενή κριτική στην Καθημερινή της Κυριακής. Δεν είδα βέβαια την ταινία με το αυστηρό μάτι ενός κριτικού, ούτε με ενδιαφέρει αν ο κ. Αγγελόπουλος κινήθηκε μέσα ή έξω από τις νόρμες που έχουν ως υπόδειγμα. Δεν ξέρω αν η ταινία ήταν χαοτική, όπως χαρακτηρίστηκε, ή αν οι εικόνες ήταν πράγματι επιτηδευμένες. Οι συμβολισμοί της μου άρεσαν και αυτή η αίσθηση η ονειρική επίσης. Κι αν η ταινία ήταν χαοτική, χαοτικός είναι και ο κόσμος που ζούμε. Για μένα το μήνυμα ήταν σαφές και το αποτέλεσμα μίλησε στην ψυχή μου.
Όσο για τους επιχειρηματίες σίγουρα προτιμούν ότι πουλάει.
Ελπίζω να μην έχει πολύ κρύο στην Κοζάνη! Γεια χαρά.
Maximus δυστυχώς η ταινία δε μου είπε όλα όσα εσένα. Ίσως να φταίει το ότι δεν είχα δει άλλη ταινία του Αγγελόπουλου και ότι περίμενα κάτι διαφορετικό. Ή ίσως να φταίει ότι κόλλησα στις λεπτομέρειες και δεν πρόσεξα την ουσία, πάντως βγήκα απογοητευμένη.
Τι να πω, μάλλον δεν μου πάει ο Αγγελόπουλος...
Ελπίζω να μην σας "πήρα στο λαιμό μου" librarian! Αν θέλετε γράψτε μου ποιες λεπτομέρειες. Τι δεν σας άρεσε; Με ενδιαφέρει να ακούσω άλλες γνώμες.
Μου φάνηκαν ότι οι διάλογοι ήταν ελλιπείς. Επειδή ήταν λίγοι και σύντομοι θα έπρεπε να είχαν ουσία. Στους συγκεκριμένους υπήρχε επανάληψη και καθόλου βάθος. Το όνομα "Ελένη" πρέπει να ακούστηκε πάνω από πεντακόσιες φορές, υπερβολή και ενοχλητικό. Οι ερμηνείες των ηθοποιών επίσης δεν με ικανοποίησαν.
Ιδιαιτέρως αξιόλογη και ίσως το μόνο που με ικανοποίησε ήταν η μουσική και σε ορισμένες περιπτώσεις η φωτογραφία.
Εντελώς υποκειμενική η άποψη και επαναλαμβάνω ότι ήταν η πρώτη φορά που έβλεπα ταινία του Αγγελόπουλου.
Με τιμά που θες να ακούσεις και την άποψη μου.
@Librarian: Υποκειμενική είναι και η δική μου. Σχετικά με την επανάληψη του ονόματος, κυρίως κάθε φορά που χτυπούσε το τηλέφωνο, κατά την γνώμη μου, τονίζει την έλλειψη επικοινωνίας. Γνωρίζω ότι ο κ. Αγγελόπουλος δουλεύει πολύ με τους συμβολισμούς. Επίσης μου έχει τύχει να μη μου αρέσει μια ταινία και να την ξαναδώ μετά από χρόνια και να με συγκινήσει αφάνταστα. Νομίζω μας επηρεάζουν και τα βιώματά μας. Όμως δεν ζήτησα να μάθω την γνώμη σας για να την αντικρούσω με δικές μου εξυπνάδες. Aφού σας άρεσαν η μουσική και η φωτογραφία σημαίνει ότι δεν πήγαν άδικα οι 2 ώρες. Μην αισθάνεστε και τύψεις γιατί γράφτηκαν και αρνητικές κριτικές! Φιλιά.
Δημοσίευση σχολίου