Καθίσταται λοιπόν προφανές ότι η χώρα χάνει παρά κερδίζει με το να μετατρέπεται σε πεδίο συγκρούσεων, αν όμως ο σκοπός είναι να διαλυθεί το σύμπαν, τότε είμαστε σίγουρα σε πολύ καλό δρόμο. Τότε, να συνεχίσουμε μέχρι τελικής (εκ)πτώσεως, τώρα που μπορούμε, τώρα που ζούμε σε μια εποχή που της λείπουν οι ήρωες και τι φοβερό που ποτέ δεν μάθαμε πως να σωζόμαστε χωρίς αυτούς, (όχι βέβαια ότι τους χρειαζόμαστε, περισσότερο κακό κάνουν παρά καλό), να συνεχίσουμε ακάθεκτοι τώρα που είμαστε όλοι ευάλωτοι, τώρα είναι η ευκαιρία της ζωής μας για ολοσχερή καταστροφή. Διευκρινίσεις όμως δεν πρόκειται να εκμαιευθούν όσο θέλουμε να επιβάλλουμε τη νοοτροπία-Μπεζαντάκου στο ποίμνιο μας, αυτό που προφανώς έχουμε συνηθίσει κάποιοι να έχουμε, μια αυλή δηλαδή υπό την ταμπέλα "να μας βρίζουν δεν μας πειράζει, αρκεί που ασχολούνται μαζί μας" με τον δόλιο σκοπό να καμφθούμε τελικά από μόνοι μας και ξέρετε γιατί; Γιατί γνωρίζουμε πολύ καλά την αξία μας και γιατί είμαστε υγιέστατοι.
Δυστυχώς όμως πρέπει να παραδεχτούμε και εκεί χωλαίνουμε, ότι ευθυνόμαστε που δημιουργήσαμε αυτό το χάος, ευθυνόμαστε που ο Αρχαίος μας Πολιτισμός έγινε ένα με το τζατζίκι, τον μουσακά και τις αφίσες του Sakis. Ευθυνόμαστε που υποβαθμίζαμε χρόνο με το χρόνο την προσφορά των ανθρώπων του πνεύματος, που δεν υποστηρίξαμε με πάθος τους νέους ανθρώπους και αξιόλογους επιστήμονες που έφυγαν στο εξωτερικό για να επιβιώσουν και κυρίως που ανεχόμαστε τους εαυτούς μας να προσποιούνται για το πόσο πικραμένοι είμαστε για όλη αυτή την κατάσταση και τώρα κάνουμε ότι ψάχνουμε απεγνωσμένα Μελίνες και Χατζηδάκηδες.
Ελάτε τώρα, ας πούμε την αλήθεια, δεν μας κάηκε ποτέ καρφί, έτσι; Δεν αγαπήσαμε ποτέ και τίποτα από αυτή την χώρα, δεν είδαμε τίποτα καλό σ’ αυτήν, ούτε την ιστορία μας καλά καλά δεν ενδιαφερθήκαμε να διαβάσουμε πολλοί, για δείτε στα ξένα πανεπιστήμια πόσα διδάσκονται. Αν ψαρεύουμε υποστήριξη από τους ξένους; Όσο κι αν ακούγεται αλαζονικό δεν μας έλειψαν ποτέ αυτά, άλλα μας έλειψαν. Ή Ελλάδα ήταν πάντα το λίκνο του Πολιτισμού και τίποτα δεν πρέπει να μας θίγει.
Το θέμα είναι ποια είναι η σύγχρονη Ελλάδα. Οι (Νεο)έλληνες κυρίως, αυτοί φαίνονται να είναι στην πρώτη γραμμή, όσοι από εμάς θέλαμε να τρώμε και "να πίνουμε στην υγειά του κορόιδου" και δεν κάναμε απολύτως τίποτα για να προλάβουμε αυτή την κατάρρευση, ούτε καν εκείνοι που καυχιόμασταν ότι ήμασταν πιο συγκροτημένοι και έμπειροι, ενώ συνειδητά "παίρναμε στα σοβαρά τα ασήμαντα" και αφήναμε τα σημαντικά να φθείρονται, που "υιοθετήσαμε συμπεριφορές" μέσα από "συμβολισμούς" που ποτέ δεν μας αντιπροσώπευαν και αυτό το λέμε και από θέση, που κρυφτήκαμε πίσω από το δάχτυλό μας κοιτάζοντας χρόνια ολόκληρα το δάχτυλο, μηρυκάζοντας αποτυχημένες ξενόφερτες θεωρίες όπως αυτή του Αμερικάνικου Ονείρου, το οποίο έτσι κι αλλιώς ποτέ δεν κατανοήσαμε, με αποτέλεσμα να χάσουμε την φαντασία μας, να μείνουμε με ένα υποκατάστατό της και να γίνουμε κακέκτυπα του ίδιου μας του εαυτού. Όλοι μαζί φταίμε και ο καθένας χωριστά, με τον τρόπο του.
Mουσική : Safe from harm - Massive Attack
14 σχόλια:
έχουμε μια κοινωνία που πέφτει, που πεφτει για πολύ καιρό, απλως τοσο καιρό ολοι μας στρουθοκαμιληζαμε. Και εδω ερχεται να κολλησει εξαιρετικά ένας διάλογος απο το μίσος του Ματιε Κασοβιτς
"It's about a society falling," he says. " 'So far so good … so far so good … so far so good.' It's not about how you fall. It's about how you land."
Καλό είναι να κάνουμε ολοι την αυτοκριτική μας, και ολα θα διορθωθούν. αλλά επειδή ποτέ δεν γίνεται αυτό και ολοι κοιταμε τον εαυτουλη μας, καλο ειναι να βρεθούν ήρωες
Καλσπέρα Μαξιμους!
Όλες αυτές τις "ατέλειωτες" μέρες μια απορία τριβελίζει το κεφάλι μου...
Οι μέρες πριν την Πτώση της Ρώμης, ήταν κάπως έτσι...?
Καλό βράδυ
Αλήθεια δεν έχω να συμπληρώσω κάτι.
Εξαίρετη αναλυτική, τεκμηριωμένη άποψη!
Μια απορία μόνο..... από μας προέκυψε το νεοέλληνας;
Δεν το καταλαβαίνω.... δεν ξέρω και κανέναν νεοάγγλο π.χ.
Καλησπέρα
:-)
Η γνώμη του καθενός μας είναι προσωπική ή θα έπρεπε να είναι. Όλες αυτές τις μέρες λοιπόν εγώ νιώθω το βασανιστικό αίσθημα της αδικίας, όχι επειδή θα γίνω φτωχότερη αλλά επειδή στο πρόσωπό μου ως πολίτη αυτή της χώρας ρίχνονται όλες οι ευθύνες. Όμως όχι δεν το δέχομαι, το μόνο που δέχομαι για τον εαυτό μου είναι ότι όλα αυτά τα χρόνια δεν φώναξα παραπάνω, δεν δραστηριοποιήθηκα ενεργά για να εκφράσω τους φόβους μου για το μέλλον. Δεν είμαι μόνο εγώ είναι πολύς κόσμος που δεν έψαξε το μέσο για να κάνει την δουλειά του, που δεν λάδωσε για να χειρουργηθεί και περίμενε μήνες γι αυτό, που δεν σπατάλησε αλλά δημιούργησε με τιμιότητα και πολύ προσωπική δουλειά, που υπήρξε έντιμος απέναντι στο κράτος αλλά και στους ανθρώπους που συνεργάστηκε, που ήταν πάντα εντάξει στις υποχρεώσεις του κι ας έχανε τις διακοπές του κάθε χρόνο και για πολλά πολλά χρόνια... ως τέτοιος πολίτης νιώθω αδικημένη, παράφορα αδικημένη και δεν φοβάμαι τη φτώχεια, γιατί έτσι έμαθα να ζω μόνο από τη δική μου πλάτη.
Όμως σημασία έχει τώρα να προσπαθήσουμε όλοι μαζί να αλλάξουμε αυτή την κατάσταση, άσχετα με το πόσο φταίξαμε.
Αν δεν γίνει τώρα πότε θα γίνει;
Ότι έγινε έγινε ας πάμε παρακάτω!
Καλό βράδυ γατούλι:)
Είναι που πλέον η πολιτική διεξάγετε σχεδόν σε επιπεδο "media".
Eίναι που πλεόν τα μοναδικά κίνητρα, ιδανικά, στόχοι, ιδέες αντικατασταθηκαν με το "άρτος και θεάματα" (δεν προκαλούν δυσπεψία κάτι τέτοια βλέπετε).
Είναι που πλέον που εμείς οι ίδιοι κάναμε βαριά και ασήκωτη τη ζωή μας με τον υπερμετρο καταναλωτισμό μας.
Ένα καρότο να μας βάλουν μπροστά κρεμμάσμένο και μια χαρά θα είμαστε.
Γκρεμίσαμα τα πάντα χωρίς να έχουμε αντικαταστήσει τίποτα.
Ένα απέραντο "κενό" και αυτό όλο δικό μας.
Αν δεν αλλάξουμε χούι σαν λάος και να ενηλικιωθουμε δεν βλέπω η "πτώση της Ρώμης" να είναι για το καλό μας.
(δώστε μου θάρρος γιατί βρίσκομαι σε πλήρ απογοήτευση)
Καλό σου βράδυ
@Ωρίων΄Δ, Δεν μας είχε "πονέσει" τόσο η τσέπη μας βλέπετε, γι’ αυτό, γιατί ενεργοποιούμαστε μόνο όταν χάνουμε λεφτά κατά την γνώμη μου. Γιατί έχουμε συνδέσει μέχρι και την ανάσα μας με το χρήμα και όταν οτιδήποτε άλλο βλέπουμε να χάνεται μένουμε απαθείς. Ναι, γιατί μας ενδιαφέρει η αρπαχτή και όχι η μακροπρόθεσμη βιωσιμότητα των κεκτημένων μας.
Πολύ καλό… And where.., I suppose :) Δεν έχω δει την ταινία αλλά κοιτάζοντας στο ιντερνέτ για κριτικές διάβασα αυτά τα λόγια και τα βρήκα τόσο επίκαιρα, "..έντονες διαφορές και ασφυκτική καθημερινότητα των ανθρώπων που βιώνουν τη μοναξιά της μεγαλούπολης. Την ταξική αλλά και την εθνική μοναξιά.."! Με σοκάρει που υπάρχει τέτοιος είδος μοναξιάς.
Πιστεύω ότι πρέπει να μάθουμε να ζούμε χωρίς ήρωες με την έννοια ότι δεν πρέπει να τους παίρνουμε ως δεδομένους, να μην επαναπαυόμαστε με την σκέψη ότι πάντα κάποιος θα μας εμψυχώνει. Μεταξύ μας, υπάρχει μεγαλύτερος ήρωας από εσάς, εμένα και κυρίως χιλιάδες άλλους με πολύ μεγαλύτερα προβλήματα, που υποφέρουν στα ράντζα, που σέρνονται στους δρόμους, που τραβιούνται στις δημόσιες υπηρεσίες, που μένουν άνεργοι και δεν έχουν τίποτα να φάνε και άλλοι με πολλά άλλα βάσανα. Οι ήρωες συνήθως πεθαίνουν στο τέλος λένε, μην κοιτάμε όμως που εμείς ζούμε, αυτό δεν αφαιρεί κάτι από την δυναμική του όρου. Νομίζω ότι ο κόσμος έχει αγανακτήσει και θα προσπαθήσει περισσότερο, είναι πλέον φανερό ότι δεν υπάρχει άλλη λύση, κανείς δεν μπορεί να μας σώσει πρέπει να το καταλάβουμε. Το σύνθημα ή αλλάζουμε ή βουλιάζουμε (χωρίς να θέλω να το ταυτίζω αυτήν την στιγμή με το Πασοκ) αλλά βλέποντάς το ως ανεξάρτητη φράση, δεν αφορούσε τελικά την αλλαγή της κυβέρνησης αλλά όλους εμας!
Καλό ξημέρωμα, χάρηκα που περάσατε :)
@ "Ground Control to Major Tom" λέτε;; Αυτό μπορεί να είναι καλό και κακό κατά την γνώμη μου, ειδικά αν πρόκειται να ακολουθήσουμε ένα καλύτερο μοντέλο ανάπτυξης, ίσως μια πτώση είναι αναγκαία. Νομίζω ότι στην Ελλάδα μαθαίνουμε τα νέα κάθε φορά μετά την "Πτώση" αφού όλα συγκαλύπτονται. Λίγο ακόμα και δεν θα παίρναμε χαμπάρι ότι πέφταμε που σημαίνει βέβαια ότι θα ήταν και πολύ αργά για την αποτροπή της. Όταν όμως ανακαλύπτουμε την αλήεια, είναι φοβερό πως αγνοούμε επιδεικτικά την αντικειμενική πραγματικότητα και αυτό δεν είναι δικό μου, το ακούω παντού σε όλες τις συζητήσεις. Θυμάμαι όταν ήμουν μικρή και άκουγα πολιτικές συζητήσεις, δεν ήταν έτσι οι άνθρωποι, είχαν κίνητρα, ιδανικά, μετά πως καρατομήθηκαν όλα αυτά;
Καληνύχτα :)
@Bάσσια, δεν προέκυψε κατά την άποψή μου, χτίστηκε λιθαράκι λιθαράκι με πολύ κόπο (!). Παραθέτω λόγια από το βιβλίο του Νίκου Δήμου "Οι Νέοι Έλληνες" το οποίο είχα διαβάσει πρίν δέκα χρόνια και ακόμα το βρίσκω επίκαιρο και ακόμα συμφωνώ, ακόμα και αν βλέπω κάπου μέσα σ' αυτό λίγο και από τον εαυτό μου:
"Μια ατμόσφαιρα μοιρολατρίας και αλλοτρίωσης είχε μείνει σ' αυτή την χώρα. Μια περίεργη σχέση με το κράτος, με το μέλλον, με τον εαυτό μας. Κακομοιριά και ευθυνοφοβία. Ραγιαδιασμός και ωχαδερφισμος. Μικροπρόθεσμη σκέψη και μικρόψυχο συναίσθημα. Μοναδικά μέσα επιβίωσης: το σκύψιμο του Χατζηαβάτη, ή η πονηριά του Καραγκιοζη"
Νεοέλληνες = οι Νέοι Έλληνες, και όπως λέει και ο ίδιος η λέξη αυτή σχηματίστηκε για να βάλουμε επιτέλους "τις αιτιολογίες μπροστά από τα συμπτώματα".
@Margo, Δυστυχώς μετά τους άπληστους η ίδια η πραγματικότητα έρχεται να πατήσει επί πτωμάτων, αυτό αντιλαμβάνομαι. Γράφω λόγια του Διγενή, "Δεν χάνομαι στα Τάρταρα, μονάχα ξαποσταίνω, στη ζωή ξαναφαίνομαι και λαούς ανασταίνω", για να πάρουμε δύναμη και συνεχίζω. Αυτό που εισπράττω είναι ότι είμαστε με κάποιο τρόπο μοιρασμένοι σε όλα τα επίπεδα, πώς να ακουστεί η φωνή μας όταν δεν φωνάζουμε όλοι για το ίδιο αλλά ο καθένας για το συμφέρον του, γιατί κακά τα ψέματα, άλλοι θεωρούν ότι αδικούνται γιατί δεν μπορούν να αγοράσουν δεύτερο τζιπ και άλλοι γιατί δεν έχουν να αγοράσουν τρίτο γιαούρτι. Άλλοι πνίγονται στις τύψεις και άλλοι κοιτάζουν πώς να τις σκαπουλάρουν. Νομίζω και εδώ τοποθετώ και τον εαυτό μου, ότι όσοι δεν αντιδρούν φταίνε το ίδιο παρά την τιμιότητά τους. Γιατί είμαστε τόσο παραχωρητικοί; δεν το καταλαβαίνω. Αυτός που θα εξαγοραστεί δεν φταίει εξίσου με αυτόν που θα εξαγοράσει;; Ναι (!) το σημαντικό είναι η συλλογική προσπάθεια αλλά ..τι νόημα θα έχει μια κρίση αν δεν μάθουμε τίποτα γιατί υπάρχουν και αυτοί που δεν αναρωτιούνται καν, παρά απλώς περιφέρονται γκρινιάζοντας. Το πώς φτάσαμε ως εδώ είναι το ίδιο σημαντικό για μένα με το πώς θα φύγουμε από εδώ.
Υ.Γ. Είναι πολύ συγκινητικά αυτά που γράφετε και είναι τόσοι πολλοί που νιώθουν έτσι και σας ευχαριστώ που τα μοιραστήκατε μαζί μου.
Καλό βράδυ
Δεν τα έγραψα για να συγκινήσω κανέναν, γιατί απλά δεν λυπάμαι τον εαυτό μου που ζω έτσι. Αντιθέτως είμαι απόλυτα ικανοποιημένη από τη ζωή μου κυρίως γιατί δεν ζω εις βάρος κανενός αλλά και γιατί είναι άποψη ζωής. Αυτό δεν είναι αντίδραση; Το να μην γίνομαι θύμα της κατανάλωσης δεν είναι αντίδραση; Το να μη ζω με ρουσφέτια και τον γνωστό του γνωστού δεν είναι αντίδραση;
Θα συμφωνήσω ότι το γιατί φτάσαμε ως εδώ είναι σημαντικό μόνο αν αποδοθούν όμως ευθύνες σε όσους τα φάγανε χοντρά και πληρώσουν γι αυτό. Μόνο αν γίνει αφορμή να οργανωθεί το κράτος έτσι ώστε να μην τους δίνει το δικαίωμα να το ξανακάνουν. Αυτό είναι ουτοπία για το δικό μας κρατικό σύστημα. Γι αυτό και είμαι απογοητευμένη και πολύ κουρασμένη.
Καλό Σαββατοκύριακο
@Μargo, θεωρώ συγκινητικό το ήθος σας και μου κάνει εντύπωση αυτό το φιλότιμο που δεν το βλέπω εδώ γύρω μου! Το να μην συμμετέχεις είναι μια μορφή αντίδρασης έχετε δίκιο, αλλα κατά την γνώμη μου δεν συνιστά τροχοπέδη στο γενικότερο κλεψιμο, αυτό εννοώ. Σωστά, αλλά πότε αποδόθηκαν ευθύνες; Θεωρούν ότι το να χάσει μια κυβέρνηση τις εκλογές είναι αρκετό, η τιμωρία είναι να χάσει ο καρεκλοκένταυρος την καρέκλα του, άντε να βγουν να πουν και καμια συγνώμη και τέλος. Γιατί ο Γιώργος δεν κατονομάζει ποιος έπινε στην υγεια στου κορόιδου πρώτα και μετά να ανακοινώσει τα μέτρα, αφού πρώτα όμως αποδοθούν ευθύνες. Όλοι λένε εε τότε ας πάμε και πιο πίσω να αποδοθούν ευθύνες και όταν το Πασόκ ήταν κυβέρνηση ξέροντας ότι με αυτό το σκεπτικό εκεί θα μπλοκάρουν όλα γιατί ο ένας φοβάται "τα άπλυτα" του άλλου. Ας ξεκινήσουν τώρα, να ματώσουν δεν ζήτησαν; Αναγνωρίζω την προσπάθεια της κυβέρνησης όπως ξέρετε πολυ καλά αλλά προχτές διάβασα σε μια ανακοίνωση για την πρόσφατη απεργία " ..να πληρώσουμε;; γιατί;; μαζί τα φάγαμε";; και εδώ δεν ξέρω τι επιχειρημα θα μπορούσε να ειπωθεί ακόμα και από έντιμους πολιτκούς που ποτέ δεν άπλωσαν στο μέλι.
"Μόνο αν γίνει αφορμή να οργανωθεί το κράτος έτσι ώστε να μην τους δίνει το δικαίωμα να το ξανακάνουν" συμφωνώ απόλυτα.
Οχι στην απογοήτευση γιατί χαθήκαμε :)) Φιλιά
@Αγαπητή "Ground Control to Major Tom" απαντώ στο σχόλιο 12 Μαρτίου 2010 12:57 π.μ, το οποίο έπρεπε να βρίσκεται μετά την απάντησή μου στο πρώτο σας σχόλιο, αλλα σβήσε γράψε μπερδεύτηκε το πράγμα (Δεν είδατε μάλλον το μέιλ σας :))
O Πρωθυπουργός δεν είπε ότι "οι κόποι μας θα πιάσουν τόπο"; Δεν θα ήθελα να μας διαψεύσει γιατί τότε θα έχουμε διαψέυσει κι εμείς τους εαυτούς μας. Συμφωνώ με όσα γράφετε αν και δεν βλέπω "κενό", όχι ακόμα τουλάχιστον. Νομίζω ότι η αξιοπιστία και η φερεγγυότητα είναι το πρώτο βήμα. Πως όμως θα ξαναποκτήσουμε όλα αυτά; Πρέπει να αλλάξουν νοοτροπίες πολλών χρόνων σε όλα τα επίπεδα. Πως να πείσεις έναν ολόκληρο λαό με τόσες διαφορετικές γενιές μέσα να αλλάξει χούι. Η γιαγιά μου έλεγε πρώτα βγαίνει η ψυχή και μετά το χούι, άλλες οι εποχές τότε και δεν πολυσυμφωνώ μαζί της τώρα πια, γιατί όταν φτάσεις στο σημείο μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα η καμπάνα χτυπάει πλέον και για σένα!
"...βαριά και ασήκωτη..." Ξαναπείτε το!
Υ.Γ. Για παραπάνω θάρρος τα ξαναλέμε άλλη μέρα γιατί σήμερα δεν είναι η καλύτερή μου.
Να είστε καλά, Καλό σαββατοκύριακο
Kαι ήρθα να ξαναστείλω το σχόλιο Νο 2.
Αλλά με προλάβατε και καλά κάνατε γιατί τις τελευταίες μέρες έχω τρεξίματα και ελπίζω να έχουν αίσιο τέλος.
Φιλια και σας καληνυχτώ :)
@"Ground Control to Major Tom" βιάστηκα λίγο γιατί ήθελα να αλλάξω ανάρτηση. Αφού κατάλαβαμε τι έγινε, όλα καλά :) Καλή δύναμη! Φιλιά
Δημοσίευση σχολίου