Μια πρωτοφανής οικονομική κρίση, ένα σύστημα αξιών που έχει προ πολλού καταρρεύσει και οι φωνές που πληθαίνουν είναι πλέον η καθημερινότητά μας. Μας αρέσει δε μας αρέσει την αλήθεια δύσκολα την αποφεύγει κανείς. Είναι δυσβάσταχτη η "ποινή" που μας έχει επιβληθεί, να χάνουμε και τα κεκτημένα μας ακόμα και αν υπήρξαμε απαθείς, ακόμα και αν ήμασταν μέρος αυτού του φαύλου συστήματος. Το βρίσκω θλιβερό να διακυβεύεται και μονίμως να εξαρτάται το μέλλον της χώρας από την ικανότητα διαπραγμάτευσης της κάθε κυβέρνησης, εκτός και αν έτσι θέλουν να νομίζουμε.
Ευτυχώς μας αναπτερώνουν ηθικά όλες αυτές οι πολυπληθείς συγκεντρώσεις. Υπάρχει διάχυτη η αισιοδοξία όταν γινόμαστε μια γροθιά στα δύσκολα, όταν υψώνουμε τη φωνή μας, όταν όλοι μπορούν να πάρουν το λόγο για να εκφράσουν τις απόψεις τους δημόσια, όταν η κάθε ιδέα τίθεται σε δημοκρατική ψηφοφορία, αλλά για να είμαι ειλικρινής δεν παύω να φοβάμαι.
Φοβάμαι μήπως όλα γίνουν μια αλαφροΐσκιωτη αναγωγή στη γνωστή ηρωική μάχη μεταξύ του καλού και του κακού όπως συνηθίζεται στη χώρα μας. Φοβάμαι τα συνθήματα που συγκινούν αλλά δεν έχουν αντίκρισμα. Κοιτώ με επιφύλαξη τους κατά καιρούς "κηδεμόνες" του πλήθους, τα προπαγανδιστικά αλλά και τα ουτοπικά μηνύματα συμπαράστασης διανοούμενων και άλλων δημοσίων προσώπων. Ωστόσο ελπίζω ότι κάποια θετική εξέλιξη θα προκύψει απ’ όλη αυτή τη δράση και τη ζύμωση ιδεών για μια πιο ανθρώπινη κοινωνία με ευσυνείδητους πολίτες επιτέλους στην κορυφή της πυραμίδας.
Αυτό που με προβληματίζει όμως είναι, επί της ουσίας πέρα και πάνω από τις δικαιολογημένες διαμαρτυρίες, στην πράξη τι ακριβώς ζητάμε; Διότι αν υποθέσουμε ότι με ένα μαγικό ραβδί έφευγαν Κυβέρνηση, Τρόικα και Χρέος, τι θα ερχόταν στη θέση τους; Δίνουμε και θα δίνουμε δυναμικά το "παρών" στις συγκεντρώσεις αλλά με ποιο τρόπο θα ανατραπούν αυτές οι αντίξοες συνθήκες και πως θα μετατραπούν σε ευκαιρίες; Ποιές είναι οι εναλλακτικές προτάσεις; Όταν τελειώσουν οι προπηλακισμοί, ας τις γράψει κάποιος σε ένα πανό.
.
10 σχόλια:
Ένα μικρό σημαδάκι κι εγώ στη μπλογκόσφαιρα σε καλημερίζω!
Συγχαρητήρια έχεις χιούμορ (λίγοι μπλόγκερς έχουν στα αλήθεια οι περισσότεροι νομίζουν ότι έχουν).
Όσον αφορά στους "αγανακτισμένους", τα πράγματα είναι συγκεχυμένα.
Κι εγώ συμμετέχω σ' αυτές τις συγκεντρώσεις, είναι το μόνο μέσο αντιδρασης.
Είχα βέβαια μια αμφιβολία για τις "επαναστάσεις" που διοργανώνονται από το διαδίκτυο (και δη το facebook), αλλά...
Κάπου διάβασα ότι οι συγκεντρώσεις αυτές βολεύουν γιατί θα εκτονώσουν αναίμακτα την ένταση και την οργή του "πλήθους", που μην έχοντας άλλη λύση τελικά θα υποκύψει. Θα δούμε...
Δημοκρατία ζητάμε. Τόσο δύσκολο είναι ; Τι άλλο να ζητάνε οι πολίτες αυτής της χώρας;
Εκτός και αν η κυβέρνηση έχει αυταπάτες και νομίζει πως είναι δημοκρατική:):)
Το καπέλωμα πάντως πολύ το φοβάμαι και εγώ maximako
φιλιάααααα
Λέγονται πολλά αυτές τις μέρες και σήμερα νομίζω ότι άκουσα αυτό που πραγματικά θα μας βοηθούσε να συνεννοηθούμε.. πολιτικοί και πολίτες. Ειλικρίνεια!
Ας παραδεχτούμε όλοι τα λάθη μας μήπως και αλλάξουμε νοοτροπία. Ας κάνουν το πρώτο βήμα, έχουν μεγάλη ευθύνη και φυσικά δεν αρκεί το μαζί τα φάγαμε!!!
Αν μπορούσα να στήσω πανό στο Σύνταγμα θα έγραφα, εξυγίανση, αξιοκρατία, δουλειά δουλειά δουλειά!!!
Καληνύχτα γατούλι μου
Γεια σας και πάλι!
Είναι λίγο πολύπλοκο το θέμα! Η άποψη μου είναι αν τόσα χρόνια υποστηρίζεις ένα σύστημα σάπιο πόσο εύκολο ή δύσκολο είναι να ξυπνήσεις ξαφνικά και να συνειδητοποιήσεις ότι και εσύ ναι φταις!
Εγώ υποστηρίζω αυτό το τόσο ετερόκλήτο κίνημα ακριβώς επειδή αποτελεί ένα μέσο πίεσης προς τα έσω και προς τα έξω για να αναλάβει ο καθένας τις ευθύνες και το χρέος δουλειάς που του αντιστοιχεί...
Όσο για τις λύσεις... είμαι με το μέρος του Θοδωράκη που αν και ψιλοακραίο είναι ορθό εδώ που είμαστε...
Φιλί
@περήφανη μανιάτισσα, καλωσήρθατε :)
Έχω επιφυλάξεις για τους "αγανακτισμένους" γι' αυτό ακριβώς τον λόγο, ανάμεσά τους υπάρχουν άνθρωποι των οποίων τα μηνύματα και οι προθέσεις είναι συγκεχυμένα. Κατά τη γνώμη μου σε τέτοιες περιπτώσεις στο τέλος κυριαρχεί η βία. Πολλές επαναστάσεις υποκινούνται και όχι πάντα για το καλό του τόπου. Οι συγκεντρώσεις σαφώς και είναι υγιής αντίδραση αλλά όχι όταν οι βανδαλισμοί βαφτίζονται λαική ετυμηγορία. Πιστεύω ότι δεν πρέπει η οικονομική κρίση ακόμα και η φτώχεια να είναι συνυφασμένα με βίαιες αντιδράσεις. Δεν θα ξανακερδίσουμε τη "ζωή" και τις αξίες της με το να γίνουμε χειρότεροι από αυτούς που μας έφεραν σε αυτό το σημείο.
Βρίσκετε ότι έχω χιούμορ; Ευχαριστώ!
@vasiliki, πιστεύω πως έχουν χάσει και οι θεσμοί τη σημασία τους. Ίσως αυτή η κρίση είναι μια καλή ευκαιρία να την ξαναποκτήσουν. Αν μιλάς για ισότητα και διακαιοσύνη, τότε κατά την άποψή μου ούτε και πριν υπήρχε δημοκρατία σε ολόκληρη την κοινωνία διότι με την συγκαλυψη όλης αυτής δημοσιοικονομικής "αναρχίας" που έρχεται σιγά σιγά στο φως καταλήξαμε σε μονόδρομο που ελπίζω να μην μετατραπεί σε αδιέξοδο και μάλιστα χωρίς επιστροφή.
Σε φιλώ :)
Margo, αυτό που παρατηρώ Μαρία μου είναι ότι δεν υπάρχει ειλικρίνεια ούτε στις διαπροσωπικές μας σχέσεις, πως να υπάρχει στην πολιτική. Όλα τα σκάνδαλα διαγράφονται καθώς είναι με μαθηματική ακρίβεια καλοσχεδιασμένα ή φορτώνονται σε κατώτερα στελέχη έτσι για εκτόνωση.
Συμφωνώ με το σύνθημά σου αλλά πότε θα φτάσουμε στην αξιοκρατία αν η κάθε κυβέρνηση είτε υποκύπτει στα μεγάλα συμφέροντα είτε μένει στα λόγια επειδή έχουν όλοι λερωμένη τη φωλιά τους;
Εντοπίζονται τα προβλήματα και οι αρπαχτές, η αδικία, η αναξιοκρατία και οι φασισιστικές απαιτήσεις, όλοι πέφτουμε από τα σύννεφα, τρέχουμε στις πορείες και .. τέλος! Μετά από καιρό ανοίγει καινούργιος κύκλος με τα ίδια και τα ίδια.
Καλή εβδομάδα :)
@ΟΔΟΙΠΟΡΟΣ, συμφωνώ με την άποψή σας σχετικά με τις ευθύνες μας.
Πολύ φοβάμαι ότι σε λίγο δεν θα βλέπουμε στις συγκεντρώσεις ένα ανομοιογενές μεν μείγμα ανθρώπων αλλά που δικαίως εκφράζει την αντίδρασή του, μα μία "βαβέλ" με πολλά "κινήματα" μαζί.. Νομίζω ότι εδώ που είμαστε πρέπει μας προβληματίζουν ακόμα πιο πολύ τα ακραία ή τα ουτοπικά σενάρια από όπου και αν προέρχονται. Ελπίζω κάτι θετικό να προκύψει πάντως από αυτόν τον αγώνα, από όσους τον πιστεύουν τουλάχιστον.
Καλή εβδομάδα :)
Αγαπητέ maximus,
Πριν από λίγο ήμουνα στο Σύνταγμα. Και ήμουνα γιατί δεν υπάρχει κάποιος άλλος τρόπος αντίδρασης, μόνο αυτός. Καλά κάνεις και διατηρείς τις αμφιβολίες σου, αλλά θα ήθελα να ακούσω και κάποια αντιπρόταση. Τα πράγματα κύλησαν πολύ ειρηνικά μέχρι τώρα πάντως.
Όντως έχουμε όλοι πολύ μεγάλες ευθύνες για την παρούσα κατάσταση, αλλά κι οι πολιτικοί αυτή τη φορά ξεπέρασαν τα όρια, δε νομίζεις?
Παραβιάζουν το Σύνταγμα και τη λαϊκή εντολή και όχι ΔΕΝ ΤΑ ΦΑΓΑΜΕ ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ.
Μπορείς πάντως να μου μιλάς στον ενικό, δεν είμαι δα και καμιά ηλικιωμένη.
Ευχαριστώ που με διαβασες!
Καλή εβδομάδα απο αυριο!
@περήφανη μανιάτισσα, ούτε κι εγώ είμαι ηλικιωμένη, ακόμα :)
Αντιπρόταση σε τι; Οι συγκέντρώσεις ως μέσο διαμαρτυρίας και πίεσης είναι κεκτημένο δικαίωμα ενός λαού. Πέρα όμως από αυτό κι επειδή οι οικονομικοί αναλυτές μιλούν με πραγματικά στοιχεία σε αντίθεση με τα συνθήματα για διαφυγή των πολιτικών με ελικόπτερο που θα ήταν ίσως ένα συναρπαστικό σενάριο για ταινία πρέπει να ειπωθεί και μια εναλλακτική λύση και εφικτή λύση και τότε να κατέβουμε όλοι στους δρόμους να τη στηρίξουμε.
Πως παραβιάζουν το Σύνταγμα, δεν έγινε πραξικόπημα, εμείς του ψηφίσαμε. Αυτό που θέλω να πω πάντως είναι ότι βρεθήκαμε όλοι ξαφνικά σε μια κατάσταση όπου έπρεπε ξαφνικά και να ξυπνήσουμε και να διαμαρτυρηθούμε για όσα ποτέ δεν διαμαρτυρηθήκαμε και να διεκδικήσουμε όσα ποτέ δεν διεκδικήσαμε και να αντιπροτείνουμε εφικτές λύσεις για όσα πλέον μας καταδυναστεύουν. Όλα αυτά μαζί και με ένα χρέος πάνω από το κεφάλι μας να τρέχει και να μη μας αφήνει να πάρουμε ανάσα.
Δεν συμφωνώ με τη χρήση του συνθήματος "δεν τα φάγαμε μαζί" γιατί απομονώθηκε μια φράση για το συμφέρον όσων επιθυμούν εντάσεις. Θεωρώ, ακούγοντας και τα υπόλοιπα λόγια, ότι ειπώθηκε συμβολικά με αναφορά σε διάφορα ήδη "προς βρώση" π.χ. εξοχικά, θέσεις στο δημόσιο, μίζες, παράνομες εκδόσεις αδειών κ.λ.π. Αρκετοί έφαγαν πολλά και δεν ήταν όλοι πολιτικοί και φυσικά το "κράτος" κατέρρευσε.
Καλή εβδομάδα :)
Δημοσίευση σχολίου