2/20/2009

Βρήκα στην βιβλιοθήκη μου ξεχασμένο ένα βιβλιαράκι με πραγματικά πολύ πικάντικο περιεχόμενο. Έχει τίτλο “Εγώ ελπίζω να την βολέψω” και φιλοξενεί εκθέσεις παιδιών ενός Δημοτικού σχολείου της Ιταλίας. Η συγκεκριμένη έκδοση είναι του 1995. Μου άρεσαν όλες οι παιδικές εκθέσεις και μου έκανε εντύπωση η οξυδέρκεια των παιδιών! Η παρακάτω έκθεση είναι κατά την γνώμη μου από τις πιο ενδιαφέρουσες.

"Θέμα: Έχετε πάει ποτέ σε νοσοκομείο; Ποιες είναι οι εντυπώσεις σας και οι συγκινήσεις σας";

"Eγώ δεν έχω πάει ποτέ σε νοσοκομείο για μένα, λέω για μένα. Αλλά έχω πάει για έναν άλλο, που είναι η μαμά μου. Η μαμά μου πονούσε στην κοιλιά της το καλοκαίρι. Τότε έλεγε βοήθεια, βοήθεια, αλλά ο πατέρας μου δεν ήξερε να οδηγεί και στην πολυκατοικία δεν υπήρχε κανείς. Ο πατέρας μου πήγαινε μπρος πίσω στο σπίτι και δεν ήξερε τι έπρεπε να κάνει. Τότε του ήρθε η ιδέα να τηλεφωνήσει σε ένα νοσοκομείο στη Νάπολι για να στείλουν το νοσοκομειακό , αλλά το πρώτο νοσοκομείο είπε πως δεν υπήρχαν. Ο πατέρας μου τηλεφώνησε στο δεύτερο νοσοκομείο, αλλά και κει δεν υπήρχαν. Και όταν αυτός φωνάζει σαν τρελός από θυμό, εκείνοι είπαν φωνάξτε ένα ιδιωτικό νοσοκομειακό. Τα νοσοκομειακά στην Νάπολι τα χουνε τάτσι μίτσι κότσι με την Καμόρα. Το είπε και το κανάλι 21. Αυτοί κάνουν ψέματα ότι δεν υπάρχουν νοσοκομειακά για να φωνάζουνε τα ιδιωτικά, που παίρνουν εκατομμύρια για να κουβαλήσουνε έναν που πεθαίνει!

Λοιπόν εμείς δεν μπορούμε να τα ακουμπήσουμε τα εκατομμύρια, και ο πατέρας μου κατέβηκε στο δρόμο καl φώναζε πάλι σαν τρελός σε όποιον τον άκουγε. Ένας που έμενε απέναντι βγήκε, και είπε ότι μην ανησυχείτε θα την συνοδέψω εγώ. Αυτός ήταν ο Κοψαυτής ο λαθρέμπορας, αλλά τώρα έκανε καλό. Τότε συνόδεψε την μαμά στο Καλνταλέλι. Χωρούσα και γω. Στο Καλνταλέλι όλοι έκαναν ερωτήσεις με το πάσο τους, και η μαμά μου είχε τα φίδια στην κοιλιά από τον πόνο. Τότε ο Κοψαφτής είπε: - Θα την κάνετε ή δεν θα την κάνετε τη σκατοένεση στην κυρία; Ή θα περιμένετε να πεθάνει; Kαι της την κάνανε. Όμως θέσεις δεν υπήρχανε, και τη βάλανε στο διάδρομο με τη βελόνα μέσα.

Εγώ μετά πήγα να τη βρω σε μια εβδομάδα. Στο Καλνταλέλι όλα είναι βρώμικα, δεν πλένουνε, οι κατσαρίδες είναι στα κρεβάτια την νύχτα. Τη νύχτα οι νοσοκόμες ……….! Αλλά το πιο άσχημο πράγμα είναι μια καλόγρια, που όλοι την τρέμανε όταν προχωρούσε. Ο πατέρας μου είπε αν τη συναντήσει στην μέση του δρόμου θα τη ρίξει κάτω που δεν ξέρει να οδηγεί κιόλας!

Στο Καλνταλέλι είναι καλύτερα να πεθάνεις".




11 σχόλια:

Roadartist είπε...

...Η ζωή μέσα από τα μάτια ενός μικρού παιδιού.. Ειδικά το σημείο με τη καλόγρια.. όλα τα λεφτά.. :)

librarian είπε...

Κι εγώ νόμιζα ότι αυτά γίνονται μόνο στην Ελλάδα! Ωραία επιλογή.
Έχω δει να κυκλοφορούν κι άλλα βιβλία με παιδικές εκθέσεις, αν σε ενδιαφέρουν να βρω να σου πω τίτλους.

fish eye είπε...

εμενα μου φαινεται εκθεση παιδιου, επιμελημενη και εμπλουτισμενη απο ενηλικα..

οπως και να εχει.. εξαιρετικη!!!

maximus είπε...

@Roadartist: Θα έβαζα άλλες που προκαλούν περισσότερη εντύπωση αλλά είχαν αθυροστομίες και έπρεπε να βάζω συνεχώς τελίτσες...

@librarian: Ένας από τους λόγους που επέλεξα αυτήν την εκθεσούλα ήταν γιατί κάτι μου θύμιζε... Αν υπάρχει χρόνος να ασχοληθείτε με κάτι τέτοιο, βέβαια. Ευχαριστώ πολύ!

@αγκαλιές του φεγγαριού: Αφού διάβασα αρκετές, είχα και εγώ την ίδια υποψία. Ο καθηγητής που επιμελήθηκε τις εκθέσεις τους όμως αναφέρει στον πρόλογο ότι εκτός από μερικές δυσνόητες φράσεις που ξεκαθάρισε, άφησε ανέγγιχτο το περιεχόμενο για να διατηρήσει ανέπαφη την δροσιά και την πρωτοτυπία τους. Τι να πω. Τα παιδιά σήμερα πάντως πράγματι εκπλήσσουν με τις απόψεις τους και ο συνδυασμός των δικών τους σκέψεων με όσα παπαγαλίζουν είναι συνήθως κάτι το πρωτότυπο.

Lori ann είπε...

regarding your quote by e.b.white, why can't you do both? :)
x lori

librarian είπε...

Θα το έχω υπόψη μου αν το βρω αυτό που λέω θα σου πω!

maximus είπε...

@Lori ann: Is it feasible? Don't they contradict one another in many cases? A wrong but settled situation may please us more. Is it easy to change our way of thinking, in the first place, for the sake of the common good? Sometimes we keep doing wrong things just because we have got into the habit of doing them for years...

Γιάννης Καραμήτρος είπε...

Μου θύμησες την προπέρσυνη εμπειρία μου από νοσοκομείο. Ευτυχώς είχα βύσμα και έτσι επέζησα (και νοσηελύτηκα σε ιδιωτικό νοσοκομείο)...

Margo είπε...

Καθόλου παράξενο να τα έγραψε ένα παιδί αυτά. Όταν μεγαλώνει κάποιος με παιδιά, όχι απλά να έχει αλλά να τα μεγαλώνει ο ίδιος, τότε ξαφνιάζεται συχνά με τον τρόπο που αντιλαμβάνονται την ζωή και εμάς τους μεγαλύτερους. Διαβάζουν και πίσω από τα γράμματα.
Καλό Σαββατόβραδο!

maximus είπε...

@ΙωάννηςΚ: Καλωσήρθατε! Ευχομαι να είναι η τελευταία άσχημη εμπειρία.

Στεναχωριέμαι πολύ και για κάποιους ανθρώπους της τρίτης ηλικίας που τους πετάνε "σαν τα σκυλιά" και δεν μπορούν, λόγω των οικονομικών, ούτε να δίνουν "φακελάκια" ούτε να πάνε αλλού. Εχουν δει τα μάτια μου πολλά, αλλά θα πικραθούμε αν τα γράψω. Να πεθαίνουν γέροι πριν την ώρα τους επειδή δεν περνά ποτέ ο γιατρός απο το θάλαμο... Χάλι.

maximus είπε...

@Margo: Συμφωνώ απόλυτα. Καλό Σαββατόβραδο!