2/18/2009

Ode

"The Rainbow comes and goes
And lovely is the Rose,
The Moon doth with delight
Look round her when the heavens are bare,
Waters on a starry night
Are beautiful and fair;
The sunshine is a glorious birth;
But yet I know, where'er I go,
That there hath past away a glory from the earth".

Intimations of Immortality (stanza 2)
by William Wordsworth

9 σχόλια:

Ιορδανίδου Όλγα είπε...

Θυμάσαι;Τι ζητάς αθανασία στο μπαλκόνι μου μπροστά;...Ομορφονιά που δε σε κέρδισε κανείς..

maximus είπε...

...ποια παράξενη θυσία η ζωή να σου χρωστά;...

Ιορδανίδου Όλγα είπε...

Ακριβώς..

roadartist είπε...

Τι όμορφη φωτογραφία..

maximus είπε...

@roadartist: Την βρήκα ψάχνοντας στο διαδίκτυο. Χάρηκα που πέρασατε. Καλό βράδυ

Maithri είπε...

Beautiful words!

Peace to you, Maithri

maximus είπε...

Ah, thank you Maithri. How nice of you to say that. Peace is a rare word to hear these days. Welcome!

Lori ann είπε...

I love Wordsworth, what a beautiful poem to post Maximus, i may have to learn greek...

xxx lori

maximus είπε...

@Lori ann: Thank Wordsworth!
Learn Greek? Please do so!
All these translators really cause us mental suffering...

xxx