… Πάρε το βιβλίο αυτό σπίτι σου. Τέλος πάντων αυτό ακριβώς κι έκανα, ενάντια στη συνήθειά μου να μην αγοράζω βιαστικά βιβλία. Σπίτι, χώθηκα με το λάφυρό μου στη γωνιά του καναπέ και αφέθηκα στην επήρεια αυτής της ενεργητικής και σκοτεινής μεγαλοφυΐας. Εδώ, από κάθε γραμμή αναδυόταν η κραυγή της αυταπάρνησης, της άρνησης, της καρτερίας, εδώ κοίταζα μέσα σ’ ένα καθρέφτη που μου έδειχνε, μεγαλειώδεις από φρίκη, τον κόσμο, τη ζωή και την ίδια μου την ψυχή. Εδώ όμοιο με ήλιο, το μεγάλο μάτι της τέχνης καρφωνόταν πάνω μου, απομακρυσμένο απ’ όλα. Εδώ έβλεπα αρρώστια και ίαση, εξορία και καταφύγιο, κόλαση και παράδεισο… "
Νιτσε
Αύγουστος 1867
.
4 σχόλια:
Προσωπικά αγαπώ ΝΙΤΣΕ!
Για τον Σοπενχάουερ λίγα γνωρίζω.
:-)
Καλή εβδομάδα Μάξιμους
@ Αγαπητή Βάσια, μου "ανοίξατε την όρεξη" για κουβέντα...
Λοιπον, έμαθα για τον Νίτσε και τον Σοπενχάουερ αρχικά μόνο μέσα από όσα έλεγαν οι καθηγητές. Πολλά χρόνια μετά έπεσαν στα χέρια μου το βιβλίο οι τελευταίες επιστολές του Νίτσε και κάποια κείμενά του τα οποία ανήκουν στην περίοδο που ήταν αρκετά συναισθηματικός. Τότε μου τράβηξε την προσοχή και ομολογώ ότι τον γνώρισα "ανάποδα", γιατί πρώτα διάβασα τις αναδρομικές ματιές στη ζωή του και μετά εμβάθυνα στις φιλοσοφικές του απόψεις. Σε σχέση με τον Σοπενχάουερ ο Νίτσε πίστευε ότι είναι κάτι σαν διάδοχός του, κάτι που πάντα με μπέρδευε γιατί ο μεν Σοπενχάουερ μιλούσε για αυταπάρνηση αλλά ο Νίτσε πίστευε στη δύναμη της βούλησης. Εδώ λοιπόν δεν υπάρχει αντίφαση;
Στο βιβλίο του οποίου οι θεωρίες βασάνιζαν νοητικά τον Νίτσε, ο Σοπενχάουερ υποστηρίζει πως "ό,τι εμφανίζεται στην παράστασή μου μου ως σώμα μου είναι στην πραγματικότητα η βούλησή μου" και ότι ίσως να μπορούσαμε να "μειώσουμε την δύναμη του κακού εξασθενίζοντας την θέλησή μας και αποδεσμεύοντας τον εαυτό μας από κάθε πάθος κι επιθυμία" κι έτσι έρχεται η αυταπάρνηση. Αν και βέβαια λένε ότι οι θεωρίες του δεν ήταν και πολύ ειλικρινείς, διότι δεν συμβάδιζαν με τη ζωή του, αφού για παράδειγμα, έτρωγε σε πολύ ακριβά εστιατόρια και είχε άπειρες φτηνές ερωτικές ιστορίες. Ο δε Νίτσε πίστευε ότι η γυναίκα είναι απλώς μια απόλαυση και με κακότροπες παρατηρήσεις προσπαθούσε να προστατευτεί από αυτές κάτι που έρχεται σε αντίθεση με κάποια άλλα λεγόμενά του. Δεν ξέρω τελικά πόσο χρήσιμες είναι οι φιλοσοφικές θεωρίες για τη ζωή και κατά πόσο μπορούν να εφαρμοστούν στην πράξη, αλλά σίγουρα μελετώντας τους φιλοσόφους να αναλύουν, άλλοι με υπομονή και αυτοκυριαρχία και άλλοι με εκρήξεις και παραληρήματα τρέλας, μπορεί να ανακαλύψεις πραγματικούς θησαυρούς.
Καλο απόγευμα :)
Καλημέρες!
Μου αρέσουν τοσο πολύ οι αναρτήσεις μου! Ολο και μου υπενθυμίζουν μια ξεχασμένη γνώση! Εχω καιρό να καταπιαστώ με τον Νιτσε...καιρός να τον ξεσκονίσω!
@Μerlin... κι εμενα μου αρέσουν οι δικές σας.
Αν βέβαια το "μου" ήταν "σου", θα σας έλεγα ότι σας ευχαριστω πολύ :)
Να τον ξεσκονίσετε, λίγος Νίτσε είναι ότι πρέπει στις μέρες μας. Καλημέρα!
Δημοσίευση σχολίου